بار دیگر قبولی دانش‌آموزان کانونی در مدارس برتر تهران شگفتی آفرید.
دوست عزیز من! یار دبستانی‌ام!
از این‌که جمعه‌های زیادی، مهمان حوزه‌های ما بودی از تو ممنونم.
یادت هست؟ چه‌قدر زود گذشت!
روزهایی که فکر می‌کردی چند صفحه‌ی دیگر مانده تا به برنامه‌ی آزمون‌هایت برسی.
روزهایی که گاهی خسته می‌شدی از حجم زیاد درس‌ها.
گاهی مأیوس بودی از نتیجه‌ی آزمون‌ها.
گاهی بازیگوشی داشتی و دلت کمی شیطنت و فراغت از درس می‌خواست.
اما به این فکر کردی که من می‌خواهم گام اول موفقیتم را بردارم.
بعد از آزمون، با تمام خستگی می‌نشستی پای سؤالات و تعداد درست‌ها را بررسی می‌کردی.
با هر سؤال درست قند در دلت آب می‌شد و هر سؤال غلط، برایت ناراحت‌کننده بود.
یادش به‌خیر!
روزهایی که با خود می‌گفتی امروز که درس نخواندم بهتر است ساعت مطالعه‌ام را ننویسم؛ اما فکر قبولی در مدرسه‌ی خوب، نظرت را تغییر می‌داد تا شروع کنی به خواندن درسی که بیش‌تر دوستش داشتی.
دوست کانونی‌ام!
روزهای تلخ و شیرین گذشت و چه‌قدر شیرین است، لبخند پدر و مادرت وقتی تو را در سکوی افتخار می‌دیدند.
امروز گام اول را برای موفقیت برداشتی و بار دیگر به ما ثابت کردی هیچ تلاشی بی‌حاصل نخواهد بود.
امیدوارم گام‌های بعدی را هم‌چنان محکم و استوار ادامه دهی.
ما هم‌چنان در کنار تو لحظه به لحظه خواهیم بود و امیدواریم روزی برسد که شما دوستان عزیزمان را در جشن پذیرفته شدن در دانشگاه‌های برتر میزبان باشیم.
تقدیم به تمام دانش‌آموزان پذیرفته‌شده در مدارس برتر امسال
تقدیم به تمام دانش‌آموزانی که جای خالی نامشان در بین قبولی‌های سال‌های بعدمان خالی است.
بیا همین امروز شروع کنیم.