تا حالا پیش آمده که هم درس داشته باشید، هم برنامه‌ی مورد علاقه‌تان از تلویزیون پخش شود؟ این از آن موقعیت‌هایی است که حسابی باعث کلافه شدن می‌شود. از یک طرف، عقل و منطق می‌گوید: «درس در اولویت است» از سوی دیگر، کودک درون می‌گوید: «برنامه‌ی تلویزیونی به این خوبی! اول فیلم ببین، بعد برای انجام تکلیف‌های مدرسه وقت هست».
برخی از دانش‌آموزان، به هر دو کار به صورت هم‌زمان می‌پردازند؛ یعنی جلو تلویزیون و در جمع خانواده، درس می‌خوانند. در این حالت منطقه‌‌ی شناختی، دقت و تمرکز مغز شما، هم‌زمان مشغول به دو فعالیت خواهد بود: بخشی به فراگیری مطالب درسی و بخشی به دریافت و پردازش مطالبی که از طریق دیدار یا شنیدار در محیط دریافت می‌کند. در چنین موقعیتی، مغز شما، دچار اغتشاش و سردرگمی و عدم درک مطلب می‌شود یا این‌که حداقل، نیمی از مطالب خوانده‌شده را درک خواهید کرد؛ چون فقط نیمی از مغز شما درگیر درک مطالب است.
درس خواندن و دانش‌آموز موفق بودن، هرگز به معنای عدم بهره‌مندی از جمع خانواده، دوستان، دیدن برنامه‌های مناسب تلویزیونی و سایر تفریح‌ها نیست. پس «به گونه‌ای برنامه‌ریزی کنید که هم در زمان مناسب به مسئولیت‌های مدرسه و درس خواندن بپردازید و هم بتوانید شادی را با تفریح‌ها و زمان مناسب آن‌ها تجربه کنید».