«من» یکی از حروفی است که از جمله‌ی حروف متشابه محسوب می‌شود. برای آشنایی با انواع آن‌ها به موارد زیر توجه کنید.
ردیف | نوع | شکل | نکات |
1 | حرف جّر | مِن | از جمله‌ی حروف جر است و اسمی که بعد از آن می‌آید مجرور می‌شود. هنگام معنی کردن از کلمه‌ی «از» استفاده می‌کنیم. در تجزیه می‌گوییم حرف جر، عامل و مبنی بر سکون. خَرجَ علیُ مِنَ البیتِ |
2 | اسم موصول | مَن | به صورت اسم موصول می‌آید که در تجزیه معرفه و مبنی است. هُوَ مَن نصرَ المستضعفینَ |
3 | اسم شرط | مَن | اسم شرط بر سر دو فعل می‌آید و هر 2 فعل را مجزوم می‌کند و در تجزیه، نکره و مبنی است. مَن صَبَرَ ظَفَرَ مَن (اسم شرط و مبتدا) صَبرَ (فعل شرط، محلاً مجزوم و خبر اول) ظَفرَ (جواب شرط، محلاً مجزوم و خبر دوم) |
4 | استفهامیه | مَن | جمله را پرسشی می‌کند و در اول جمله می‌آید و به معنی چه کسی است. در تجزیه می‌گوییم نکره و مبنی. برای مذکر و مونث هنگام پرسش یکسان به کار می‌رود. مَن انتَ؟ مَن انتِ؟ |