داود مولوی، دوازدهم انسانی از بیرجند
درس‌خواندن در شرایط کرونا چگونه است؟
با خودم عهد کردهام زمان کنکور هر تغییری کند، تلاشم را تغییر نمی‌دهم
داود مولوی در یک نگاه
شهر: بیرجند (استان خراسان جنوبی)
مدرسه‌ی شهیدبهشتی
مقطع: دوازدهم انسانی
سال‌های حضور در کانون: نهم و از یازدهم به‌مدت ۳ سال
شغل پدر: فرهنگی
شغل مادر: خانه‌دار
معمولاً ترازت در آزمون‌های کانون چند است؟
ترازم حدود ۷۸۰۰ است.
چند سال است عضو کانون هستی؟
نهم و یازدهم کانونی بودم و الان که دوازدهم هستم، باز هم در آزمون‌های کانون شرکت می‌کنم.
چیزی تا کنکور باقی نمانده است. وضعیت جامعه این روزها مثل قبل نیست و می‌خواهم بدانم این تغییر شرایط چه تأثیری در روند درس‌خواندن تو گذاشته است؟
در آزمون‌های جمع‌بندی دی و بهمن ترازم خوب بود؛ اما آزمون‌های بهمن‌ماه افت کردم و دلیلش این بود که کار را مثل قبل جدی نگرفته بودم. وقتی مشخص شد که کرونا وارد ایران هم شده است، یک هفته درس نخواندم و در آزمون بعدی هم شرکت نکردم. هم خسته شده بودم و هم کمی ناامید به سراغم آمده بود. سال کنکور گاهی فکرهایی به ذهن آدم می‌آید که ممکن است دانش‌آموز را از کارهایش بازدارد. اسفندماه که شد دیدم که خیلی عقب افتاده‌ام و تصمیم گرفتم فکر اساسی کنم. برای درس‌خواندن از خانه به جای دیگری رفتم تا با تمرکز بیشتری کار را دوباره شروع کنم. شبانه‌روز تنها بودم و اوایل برایم سخت بود. وقتی وضعیتم عادی شد ساعت مطالعه‌ام به ۱۶ ساعت رسید و در آزمون ۲۳ اسفند، ترازم ۷۸۰۰ شد و دوباره وضعیتم به قبل برگشت.
در آزمون‌های عید همین وضعیت را حفظ کردی؟
قبلاً همیشه برای آزمون اول عید، سه هفته فرصت بود؛ اما امسال دو هفته فرصت داشتیم و مجبور شدم ساعت مطالعه‌ام را بالا نگه دارم. وقتی نتایج اعلام شد، شوکه شدم و ترازم ۷۶۰۰ شد؛ اما نمره‌هایم خوب شده بود و به وضعیت مطلوبی که می‌خواستم برگشتم. در عید، در آزمون مباحث نیم‌سال اول، نمره‌های زیر ۸۰ نداشتم.
وضعیت آموزش در این دوران کرونا، با قبل متفاوت شده و دانش‌آموز به همراهی و همدلی بیشتر خانواده‌اش نیاز دارد. خانواده‌ی تو چگونه در کنارت بودند؟
خواهرم هم قبل از من در رشته‌ی انسانی کنکور داد و رتبه‌ی ۲۴ منطقه شد و میانگین‌ترازش در کانون حدود ۸۰۰۰ بود و الان دانشجوی حقوق دانشگاه تهران است. پدرم مدیر مدرسه و مادرم خانه‌دار است. وقتی تابستان می‌خواستم درس‌خواندن را شروع کنم، ساعت مطالعه‌ام زیاد نبود. پدر و مادرم نگران وضعیتم بودند. در آزمون تعیین‌سطح آخر تابستان نتیجه‌ام خوب نشد؛ اما از آزمون بعدی که جدی خواندم، رتبه‌هایم یک‌رقمی شد و از آن به بعد دیگر به من کاری نداشتند و مطمئن شدند که مسیرم را پیدا کردهام و نباید نگران باشند. حتی در اسفند که یک هفته درس‌خواندن را کنار گذاشتم، چیزی به من نگفتند. در دوره‌ی کرونا همه در خانه بودیم. پدر و مادرم شرایطی برایم فراهم کردند که واقعاً مثال‌زدنی است. پدرم هر روز مسافت زیادی طی می‌کرد و برایم غذا می‌آورد و برمی‌گشت. هر کتابی می‌خواستم درلحظه تهیه می‌کردند. من دو ماه از خانواده دور بودم و شب‌ها هم به خانه برنمی‌گشتم.
از این دو ماهی که تنها بودی از کارهایت راضی هستی؟
بله. راضی هستم و توانستم خوب کار کنم و هر وقت کم آوردم، به خودم انگیزه دادم که باید رتبه‌ی یک‌رقمی شوم.
این روزها عوامل متعددی وجود دارد که ممکن است سطح انرژی دانش‌آموزان را پایین بیاورد. چه عواملی در کارهایت خلل ایجاد می‌کند؟
یکی از آن‌ها روز برگزاری کنکور است که خیلی دارد فشار می‌آورد. با خودم عهد کردهام زمان کنکور هر تغییری کند، تلاشم را تغییر نمی‌دهم. هدفم این است که مباحث کتاب‌ها را جمع‌بندی کنم. امتحانات نهایی هم زیاد ذهنم را مشغول نکرده است و طوری درس‌ها را خوانده‌ام که در امتحانات تشریحی مشکلی نخواهم داشت. در واقع، حتی برای آزمون‌های تستی هم درس‌ها را تشریحی می‌خوانم.
اهل مطالعه‌ی کتاب‌های غیردرسی هم هستی؟
قبلاً خیلی کتاب می‌خواندم و بیشتر رمان‌های غرب و کتاب‌های فلسفی بود. سال کنکور این نوع مطالعه را کنار گذاشته‌ام.
به چه ویژگی‌هایی شناخته می‌شوی؟
خیلی پرحرف هستم. دوستانم که بعد از آزمون به من زنگ می‌زنند، خیلی با آن‌ها حرف می‌زنم و تا جایی که بتوانم کمکشان می‌کنم. به‌نوعی مثل پشتیبان آن‌ها هستم و حرف‌هایم اثرگذار بوده است. خودم را خیلی ارزیابی می‌کنم و قانع نیستم. سعی می‌کنم هدفم را بلندپروازانه انتخاب کنم؛ اما مسیر را برای خودم متعادل و هموار می‌کنم. گاهی جمله‌هایی به ذهنم می‌رسد و برای یادآوری و تلنگر آن‌ها را برای خودم می‌نویسم. خیلی فکر می‌کنم؛ بنابراین زیاد از کسی کمک نمی‌گیرم و سعی می‌کنم خودم مشکلاتم را حل کنم.