نوع زبانی که معلم‌ها در کلاس درس به کار می‌برند نقش مهم و قابل‌توجهی در ارتقاء سطح تفکر دانش‌آموزان دارد. کلماتی که آن‌ها هنگام صحبت کردن به کار می‌برند توصیف‌کننده عمل، تفکر و نتیجه فکر کردن آن‌هاست. بدون شک با کمی تلاش و تمرکز می‌توان از نوع و طرز بیان کلماتی که گوینده به کار می‌برد به تفکری که در ذهن دارد پی برد.
اما آیا این کلمات برای معلمان و یا حتی دانش آموزان اهمیت دارند؟ بدون شک. همه‌ی ما احتیاج به یک‌زبان تفکر برای برقراری ارتباط با دیگران هستیم، درواقع زبان تفکر ما بیانگر حالات ذهنی و همچنین اعمال ماست؛ و در این میان، برای معلم‌ها در کلاس درس، این زبان بسیار جایگاه ویژه‌ای دارد چراکه وسیله‌ای برای متعادل‌کردن فعالیت‌ها و رفتارشان خواهد بود.
هیچ‌گاه معلم‌ها نمی‌خواهند که دانش آموزان تنها به متنی که به آن‌ها داده‌اند فکر کنند، آن‌ها از دانش‌آموزان می‌خواهند تا راجع بخ آنکه چه چیزی در ادامه داستان رخ می‌دهد پیش‌بینی کنند، راجع به انگیزه شخصیت‌های داستان سؤالاتی مطرح کنند و مانند آن‌ها. این کار بی‌نهایت برای دانش‌آموزانی که تلاش دارند ازلحاظ ذهنی کاملاً درگیر موضوع و مطالعه شوند بسیار مفید خواهد بود. یکی از محققین حوزه آموزش، بیان می‌کند زمانی که ما توجه دانش‌آموزان را به سمت فرایندهای علّی جلب می‌کنیم، درواقع یک‌رویه‌ی استراتژیکی را که در دسترس تمامی دانش آموزان و بقیه‌ی افراد خواهد بود ایجاد می‌کنیم. همان‌گونه که مشخص است زبان تفکر یک مفهوم قدرتمند است، چراکه وسیله‌ای برای راهنمایی دانش آموزان، پیشرفت آن‌ها و خلق استراتژی‌هایی برای یادگیری است.
علاوه براین، زبان تفکر در فرآیندهای فراشناخت (تفکر درباره تفکر) نیز کمک‌کننده خواهد بود. زمانی که ما در مورد تفکر خودمان فکر می‌کنیم، تنها به‌مرور چیزهایی را که انجام داده‌ایم یا محصولات تفکرمان که خلق کرده‌ایم نمی‌پردازیم بلکه فرآیندهایی که استفاده کرده یا نکرده‌ایم را نیز بررسی می‌کنیم. داشتن یک‌زبان تفکر به ما کمک می‌کند تا این فرآیندها را برای بررسی به‌راحتی شناسایی کنیم. همه این فرآیندهای ذهنی نیازمند پیش نیازی است و آن چیزی نیست جز داشتن یک زبان برای شناسایی فرآیندهای تفکر.
منبع:
Ritchhart, R. 2015. Creating cultures of thinking: The 8 forces we must master to truly transform our schools. John Wiley & Sons.p68-69.