ارزیابی خروجی‌های نهایی حاصل از یادگیری دانش‌آموزان در مدارس، در حقیقت کلید اصلی در اندازه‌گیری استانداردهای آموزشی ملی و بهبود رویه‌های آموزش و پرورش در مدارس است. برای مثال در مکزیک در ایالت پوئبلا سیستم‌های ارزیابی مختلفی بکار گرفته می شود تا بررسی گردد آیا دانش‌آموزان توانسته‌اند استانداردهای آموزشی موجود را کسب کنند. در رویه معمول ارزیابی دانش‌آموزان، یعنی همان سیستم نمره‌دهی همیشگی، ارزیابی ابزاری تنبیهی است که حمایت اندکی از دانش‌آموزان در هنگامی که در آزمون شکست می‌خورند، می‌کند. در حالی که ارزیابی باید ابزار قدرتمندی در حمایت از دانش‌آموزان در ریسک نهفته در شکست امتحانات و همچنین بهبود شیوه‌های تدریس در مدارس باشد.
ایجاد درک جدید در ارزیابی دانش‌آموزان و کمک به معلمان در شکل‌گیری نگرش‌های جدید در اعمال روزانه خود موضوع مهمی در بهبود اثر سیستم ارزشیابی آموزشی است. اگر ابزارهای ارزشیابی مناسب در سیستم آموزشی به‌کار گرفته شوند، دانش‌آموزان تصویر کاملی از عملکرد خود را مشاهده کرده و برای دستیابی به پتانسیل کامل یادگیری خود ترغیب می‌شوند. برای استفاده بیشتر از سیستم‌های ارزشیابی در راستای نیل به اهداف آموزشی، مدارس باید معلمان را به امور زیر تشویق کنند:
قرار دادن برنامه‌های تکوینی[1] در شیوه‌های ارزیابی کلاس‌ها. معلمان باید به‌صورت مداوم و با استفاده از توصیه‌های مشخص (استاندارد) با جزئیات کامل، پس از ارزیابی، دانش‌آموزان را در بهبود یادگیری در مراحل بعد کمک کنند.
بهبود گزارش‌دهی به دانش‌آموزان و والدین آن‌ها. معلمان باید در ارائه توضیحات کیفی در مورد عملکرد دانش‌آموزانشان ترغیب شوند. برای مثال توضیح در مورد مفهوم نمره اخذ شده در امتحانی خاص، جزئیات مربوط به میزان پیشرفت آن‌ها، نقاط قوت آن‌ها و نیازهای آموزشی که باید به آن‌ها توجه داشته باشند. کمک در بالا بردن فهم ارزشیابی دانش‌آموزان و والدین نقش مهمی در افزایش حضور آن‌ها در برنامه‌های آموزشی دارد.
از مهم‌ترین اجزا در برنامه‌های اولیه آموزش و پروش معلمان، باید آموزش و درک رویه‌های مختلف ارزشیابی دانش‌آموزان و تفهیم این مطلب باشد که چه رویه‌های ارزشیابی می‌توانند در یادگیری دانش‌آموزان موثر باشند و کدام رویه‌ها در این راستا تاثیر منفی دارند. دستورالعمل‌های خاص، کارگروه‌ها، ابزارهای آنلاین نیز می‌توانند به معلمان در فراگیری نگرش‌های ارزیابی موثر در حین خدمت کمک کنند. در حال حاضر موجی فزاینده در بحث افزایش سرمایه‌گذاری در بهبود رویه‌های ارزشیابی دانش‌آموزان در بین کشورهای عضو سازمان توسعه و همکاری اقتصادی (OECD)[2] شکل گرفته است.
برای مثال، در نیوزیلند برنامه‌‌ای آموزشی در مدارس برای بهبود درک معلمان از سیستم‌های ارزشیابی دانش‌آموزان، و تسهیل تبادل نظرات آنان شکل گرفته است. در این کشور برنامه «ارزیابی برای یادگیری[3]» یک برنامه کلی در سطح دوره ابتدایی و متوسطه برای کمک به معلمان در ارزشیابی دانش‌آموزان است. در طول یک دوره دو ساله، این برنامه به معلمان کمک می‌کند تا بتوانند به ابزارهای کافی برای ارزیابی دانش‌آموزان، همچنین رویه‌های تجزیه و تحلیل مناسب نتایج ارزشیابی مجهز شوند و از این طریق، بتوانند به دانش‌آموزان در بهبود فرآیند یادگیریشان کمک کنند.. در سال 2008 نتایج مربوط به گزارش‌های این برنامه نشان داد که علاوه بر تاثیر قابل‌ملاحظه بر عملکرد حرفه‌ای معلمان، این رویه تاثیر چشم‌گیری نیز بر میزان یادگیری دانش‌آموزانی با سطح اولیه پایین داشته است.
[1] Formative
[2] The Organization for Economic Co-operation and Development
[3] Assess to Learn
منبع:
The Secretary-General of the OECD,. Improving School Leadership And Evaluation In Mexico: A State-Level Perspective From Puebla. OECD, 2016. Pp 49-50