ارتباط چشمی برقرار کنید.
آرام و قاطع صحبت کنید.
از عبارت‌های کوتاه و دقیق استفاده کنید و سخنرانی نکنید؛ زیرا کودکان نمی‌توانند چند پیام پشت سر هم را به ذهن بسپارند و باید در سنین کم، کوتاه و دقیق و واضح حرف بزنید.
روشن و واضح حرف بزنید.
از عبارت‌های همیشه و هرگز استفاده نکنید؛ زیرا بار سرزنشی منفی دارد و حرف‌شنوی او را کاهش می‌دهد. نیازی نیست در مورد رفتارهای منفی گذشته راجع به آینده پیش‌داوری کنید؛ فقط به زمان حال توجه داشته باشید.
استفاده از جملات پرسشی جایز نیست: می‌شه تکالیفت را انجام بدی؟ می‌شه اتاقت را مرتب کنی؟
قاطع و آرام به او بگویید چه چیزی می‌خواهید و این‌که کجا آن را انجام دهد.
از کلمه‌ی چرا استفاده نکنید؛ زیرا تأثیرگذار نیست. بچه‌های کم‌سن و سال نمی‌دانند چرا کاری را انجام می‌دهند و توانایی فکری و تکلم کامل ندارند.
