همراه با آزمون‌های برنامه‌ای، از پنجم دبستان تا رتبه‌ی 38 کنکور
اسماعیل عنانی، دانشجوی رشته‌ی مهندسی برق دانشگاه صنعتی شریف از روستای سراب سفلی شهر بیرجند است. او از کلاس پنجم دبستان، دانش‌آموز کانون بوده و به طور پیوسته تا پایان دورهی پیش‌دانشگاهی، در آزمون‌های کانون شرکت کرده است. او در کنکور ریاضی سال 95، موفق به کسب رتبه‌ی 38 منطقه‌ی 2 شد. پدر اسماعیل، کشاورز و مادرش خانه‌دار است. اسماعیل دو برادر دارد که یکی دانشجوی مهندسی عمران و برادر دیگر دارای تحصیلات حوزوی و حافط کل قرآن کریم است.
اسماعیل از دوران تحصیلش برای ما می‌گوید:
من دوران ابتدایی را در روستای محل تولدم سپری کردم. برادر بزرگ‌ترم که دانشجوی مهندسی عمران است برای من سؤالات تستی برای شرکت در آزمون ورودی مدرسه‌ی نمونه‌دولتی تهیه می‌کرد. من آن‌ها را به‌خوبی مطالعه می‌کردم و همان سال موفق به قبولی در آزمون ورودی مدرسه‌ی نمونه‌دولتی با رتبه‌ی 1 شدم. حضور من در کانون به عنوان دانش‌آموز بورسیه بود. در دوران راهنمایی در خوابگاه مدرسه، زندگی می‌کردم و کنار دوستان درس می‌خواندم. سال سوم راهنمایی هم موفق به قبولی در آزمون ورودی دبیرستان تیزهوشان با رتبه‌ی 1 شدم.
نقش خانواده در موفقیت شما چیست؟
آن‌ها مهم‌ترین نقش را در موفقیت من دارند. پدر و مادرم همیشه هر طور که می‌توانستند مرا حمایت می‌کردند. آن‌ها در زمینه‌ی مالی برای من کم نگذاشتند و همه چیز برای من فراهم بود. همیشه از نظر روحی حمایت می‌کردند و به من روحیه می‌دادند. من برای هر آزمون به پدر و مادرم تلفن می‌زدم و از آن‌ها می‌خواستم تا برایم دعا کنند. در دورهی دبستان مادرم برایم دیکته‌ی شب می‌گفت ولی در کل دانش‌آموز مستقلی بودم.
تقریباً از 12 سالگی در خانه زندگی نکردی و مستقل بودی. از این‌که از پدر و مادر دور بودی ناراحت نبودی و دوست نداشتی که در روستا بمانی و به آن‌ها کمک کنی؟
پدر و مادرم همیشه در این راه مشوق من بودند و نمی‌خواستند من کنار آن‌ها بمانم. آن‌ها دوست داشتند پیشرفت کنم. توصیه‌ام به بچه‌های روستایی این است که فکر نکنند اگر در روستا باشند نمی‌توانند موفق باشند بلکه باید همیشه به دنبال پیشرفت باشند.
نقطه‌ی قوت آزمون‌های کانون چیست؟
برنامه‌ی راهبردی از هر چیزی مهم‌تر است. من همیشه با برنامه‌ی راهبردی درس می‌خواندم و در هیچ آزمونی از برنامه جدا نشدم. معلم‌های مدرسه هم هماهنگ با برنامه بودند و سؤالات کانون را برای ما رفع اشکال می‌کردند.
کدام ویژگی برنامه‌ی راهبردی باعث شد مقید به اجرای آن باشی؟
برنامه‌ی راهبردی بعد از چند آزمون، یک آزمون دوره‌ای داشت. پوشش مطالب به‌خوبی رعایت می‌شد و این موضوع، برنامه‌ام را منظم می‌کرد. کیفیت سؤالات دفترچه‌ی آزمون هم تأثیر زیادی در علاقه‌مندی من به اجرای برنامه داشت.
دفتر برنامه‌ریزی را پر می‌کردی؟
بله؛ حتی در سه هفته‌ی پایانی مانده به کنکور، سه برگه‌ی دفتر را بریدم و به دیوار زدم و ساعت مطالعه‌ام را پر می‌کردم؛ چون موجب افزایش ساعت مطالعه‌ام می‌شد.
ارزیابی آزمون چه تأثیری در رشد تحصیلی دارد؟
من همیشه قبل از اعلام نتایج، ارزیابی را انجام می‌دادم؛ چون قبل از نتایج می‌فهمیدم که در چه وضعیتی هستم. اشتباهاتم را متوجه می‌شدم و ایده‌های جدید سؤالات را خوب یاد می‌گرفتم.
علت استمرار حضور شما در کانون برای چند سال متوالی چه بود؟
آزمون‌ها کمک می‌کرد بدانم چه چیزی را بلدم و چه چیزی را بلد نیستم. البته از همان زمان به نتیجه‌ی کنکور هم فکر می‌کردم.
در دوران دبستان دوست داشتی چه‌کاره شوی؟
مهندس
شروع شرکت در آزمون‌ها از دوران دبستان چه تأثیری روی درس خواندن دانش‌آموزان دارد؟
درس خواندن از دوران ابتدایی باید جدی باشد اما در دوران ابتدایی باید یادگیری، مفهومی باشد و دانش‌آموزان اگر می‌خواهند در آزمون‌ها موفق باشند قرار نیست فقط چند فرمول تستی بلد باشند بلکه باید یادگیری مفهومی داشته باشند.
