فرشته باقری:مسیر فرسایشی کنکور رابه هدف‌های کوچکتری تقسیم کردم

من فرشته باقری هستم

رتبه 101 منطقه 2 در کنکور ریاضی سال 1400  

دانشجوی مهندسی کامپیوتر در دانشگاه تهران

در این مقاله قصد دارم درباره برنامه راهبردی آزمون، اهمیت آزمون و تحلیل آن صحبت کنم.

من از سال دوازدهم  شرکت در آزمون‌های کانون را آغاز کردم و از ابتدا با برنامه راهبردی  پیش می‌رفتم. حتی اگر مباحث تدریس شده در مدرسه عقب‌تر بودند، من خودم مطالعه می‌کردم تا هماهنگی با برنامه راهبردی حفظ شود.

در تابستان سال دوازدهم، زمانی که آزمونی نداشتم، ساعات زیادی از روزم را هدر می‌دادم و مطالعه مباحث را به عقب می‌انداختم. اما با هماهنگی با برنامه راهبردی و آزمون‌ها، مسیر فرسایشی کنکور را به هدف‌های کوچکتری تقسیم کردم. با توجه به محدودیت زمانی دو هفته‌ای که داشتم، تلاش می‌کردم تا حد امکان زمان اتلافی نداشته باشم تا به بودجه‌بندی برسم. این باعث ایجاد نظم برای من شد و ساعت مطالعه‌ام را هم افزایش داد. به نظرم فاصله دو هفته‌ای بهترین حالت برگزاری آزمون است، زیرا یک هفته زمان کمی است و ممکن است اتفاقات پیش‌بینی نشده برنامه را بهم بزند. در هفته دوم، فرصت جبران آن وجود دارد. از طرفی، فاصله زمانی بیشتر از دو هفته باعث تنبلی و عقب‌انداختن کارهایم می‌شد.

برنامه راهبردی با ایجاد یک دید طولانی‌مدت از سال کنکور، عدم سردرگمی را برای من به ارمغان آورد. من دقیقاً می‌دانستم که هر پایه را در چه زمانی باید بخوانم، جمع‌بندی کنم یا آزمون شبیه‌سازی بدهم. داشتن ایستگاه‌های جبرانی متعدد و فرصت مرور زیاد از دیگر ویژگی‌های خوب این برنامه برای من بود. اگر از مبحثی عقب می‌ماندم، می‌دانستم کی آن را جبران می‌کنم و استرسی از این بابت نداشتم.

در کل، برنامه راهبردی ابزار مهمی برای برنامه‌ریزی در سال کنکور بود. من مباحث آزمون را بین دو هفته پخش می‌کردم و دو روز قبل از آزمون را به مرور و جمع‌بندی اختصاص می‌دادم. این روش به من دید روشنی می‌داد که هر روز باید چه کاری انجام دهم.

هماهنگی من با آزمون‌ها و پیوستگی در آن‌ها باعث شد مهارت‌های آزمون‌دادنم، به خصوص مدیریت زمانم، به تدریج بهتر شود و با شرایط کنکور بیشتر آشنا شوم. با تحلیل هر آزمون، به ضعف‌های برنامه و روش مطالعه خودم در دو هفته گذشته پی می‌بردم و در صورت نیاز، استراتژی خودم را تغییر می‌دادم.

بسیاری از دانش‌آموزان از تحلیل آزمون فرار می کنند، اما به نظر من تحلیل هر آزمون از خودش مهم‌تر است. آزمونی که بررسی نشود، فقط اتلاف وقت است. بهترین روش تحلیل، تحلیلی است که از سر جلسه آزمون شروع می‌شود. وقتی در آزمون به سوالی برمی‌خوردم که ایده جدیدی داشت یا دام آموزشی جالبی داشت، آن را علامت‌دار می‌کردم و همراه سوال‌های غلط و نزده آن‌ها را هم بررسی می‌کردم. من از تحلیل آزمون به عنوان یک مرور سریع هم استفاده می‌کردم و مباحث پرتکرار از هر درس را همراه تحلیل سوالات آن درس مرور می‌کردم.

به طور کلی، پس از یک تحلیل آزمون درست، دانش‌آموز باید اکثر سوالات غلط و نزده خودش را یادگرفته باشد، مباحثی که یادگیری ناقص داشته را پیدا کرده باشد و نقاط ضعف خودش در مهارت‌های آزمون‌دادن را شناسایی کرده باشد تا بتواند برای آزمون بعدی برنامه‌ریزی و روش مطالعه بهتری داشته باشد.