برای پیشرفت، عادتهای اشتباه خود را تغییر دهیم!
مطالعهی تجربه دانشآموزانی که پس از عدم موفقیت در کنکور، دوباره تلاش میکنند و موفق میشوند، موثقترین منبع برای آموزشِ دانشآموزان، مادران، پدران، و مشاوران و معلمان است. دختران وپسرانی که به واقع، نخست از خودشان یاد میگیرند. یاد میگیرند، باید اِشکال کارِ خود را ببیند، به آن بیندیشند و راه چارهای بیابند. روشِ نادرست را کنار بگذارند و با ایجاد یک تغییر، باز هم مصممانه ادامه دهند.
در انبوه گفتوگوهای قهرمانان پیشرفتِ کنکور 1401 به دنبال پاسخهایی از این بچهها گشتم که نه فقط بار تفکر و تصمیمگیریِشان، بلکه قدرت اجرایی تصمیماتشان در چارچوب برنامهی شخصی، ملموس، عینی ودست یافتنی باشد. گفتوگوها را خواندم تا دانش نهفته در لابه لای آن را بیشتر بنمایانم. شاید بدینگونه توانسته باشیم نه تنها به تواناییِ این قهرمانان، اَرجی دوباره نهاده بلکه با تکرار و تمرکز به درسهای این گفتوگوها، به دانشآموزان نیز، در یافتن راهها و شیوههای پیشرفت یاری برسانیم. داوود اکبری
محمدهادی خیِرپور، رتبهی 1279 تجربی1401، قبولیِ پزشکی نیمسال دوم کرمانشاه از شهر تبریز، سابقه کانونی 5سال
من برنامهی راهبردی را دانلود کرده و روی دیوار اتاقم نصب کرده بودم. با توجه به برنامهی راهبردی درسها را در روزهای مختلف تقسیم میکردم و برنامهی هر روز را در شب قبل طراحی میکردم. من در همان شب قبل حتی برنامههای غیردرسی را برای فردا مشخص میکردم. امسال به خودم گفتم با وجود هر اتفاقی باید حتما به ساعت مطالعه ای که در روز در نظر گرفتهام، برسم. برنامهام این طور بود که حتی زمان استراحت بین درسهایم را کم میکردم که بعد اتمام وظایف درسیام بتوانم به کارهای شخصیام هم برسم. درس خواندن را برای خودم تبدیل به عادت کردم. به نظرم درس خواندن باید تبدیل به عادتی مثل مسواک زدن شود. شما در هر شرایطی که در یک روز دارید بالاخره مسواک خواهید زد. و این مسواک زدن ربطی به داشتن انگیزه ندارد و تبدیل به عادت درستی شده است.
علیرضا حیدری، رتبهی 445 تجربی 1401، قبولیِ نیمسال دوم پزشکی دانشگاه تهران از شهر ورامین، سابقه کانونی 5سال
مهمترین عاملی که باعث شد من به این موفقیت برسم این بود که سعی کردم خودم را بشناسم و اینکه آیا رسیدن به این رشته برای من آرزو است یا توانایی آن را دارم. آیا میتوانم در عرض یک سال پیوستگی خودم را حفظ کنم یا نه؟ این اولین موضوعی بود که به آن پرداختم. دومین موضوعی که در سال آخر به آن توجه کردم رفع ایراداتی بود که نوشته بودم. اولین آنها هم استفاده از گوشی و فضای مجازی بود گوشی را کلا کنار گذاشتم و هر وقت احتیاجی به گوشی داشتم، مثلا آمدن به سایت کانون، از گوشی مادرم استفاده میکردم. البته عملا استفاده از گوشی موکول به پایان شب ها بود که بیشتر از نیم ساعت طول نمیکشید. با این که حس ناامیدی به همراهم بود ولی آرام آرام شروع به تلاش پیوسته کردم و به این فکر نمی کردم که در کنکور چه رتبه ای خواهم گرفت. میدانستم برای قبولی در پزشکی باید زیست را خوب کار کنم. من از این درس میترسیدم و از آن فرار میکردم. از سال دهم با این درس مشکل داشتم بود و اصلا به سراغ این درس نمی رفتم. ولی واقعیت چیز دیگری بود.می دانیم سنگینترین درس رشته تجربی زیست است و در آن شکی نیست. در درس زیست مهمترین موردی که وجود دارد این است که کشف کنید که چگونه بر اساس ویژگیهایی که دارید این درس را مطالعه کنید. روشهای مختلفی برای مطالعه و درک زیست وجود دارد ولی باید شما کشف کنید که چه روش مطالعهای مناسب شما خواهد بود. چه روشی را در پیش بگیریم؟ چه آزمونهایی را کار کنیم، از چه منابعی استفاده کنیم، چگونه تست بزنیم وبا این تصمیمها، من توانستم زیستشناسی را از 29درصد به 87درصد در کنکور 1401 برسانم.
بهار کاوه پور، رتبهی 178 تجربی 1401، قبولیِ پزشکی دانشگاه اصفهان از شهر اصفهان- سابقه کانونی4سال
من به رشتهی پزشکی علاقه داشتم و با توجه به شناختی که از خودم داشتم میدانستم در این رشته میتوانم موفق شوم. برای کنکور 1401 وقتی می خواستم شروع کنم یک لیست واضح و بدون سانسور از هر چه ایراد در سالهای گذشته داشتم، تهیه کردم. در تهیه این لیست باید فکر کنید که چه عواملی باعث شدند که نتوانیم موفق بشویم. اگر این ایرادات را بدانیم و بشناسیم موفق به اصلاح خودمان خواهیم بود. من هنوز این لیست را دارم. روالم به این صورت بود روی هر ایراد یک دایره میکشیدم و وقتی آن ایراد برطرف میشد در کنار آن یک علامت میزدم. از آزمون 23 مهر سعی کردم که این ایرادات را به تدریج و در طول آزمونها رفع کنم. مثلا اولین ایرادی را که تصمیم گرفتم رفع کنم نحوه مطالعه ریاضی و فیزیک بود. قبلا فقط درسنامه را حفظ میکردم و کمی تست میزدم ولی امسال بعد مطالعه خوب درسنامه، مسئله و تست زیادی برای رفع این اشکال انجام دادم که باعث شد همیشه در آزمونها بالای 80 درصد دراین دو درس بزنم. همیشه در کنار تلاشم حواسم به این بود که ایرادات قبلی را برطرف کنم. در کنار رفع این ایرادات، ایرادات جدید را هم کشف و آنها را نیز برطرف میکردم. به نظرم اگر قرار بر این باشد که برای رسیدن به هدف همان فرد قبلی باشیم نتیجه باز همان نتیجه قبلی خواهد بود...پس باید تغییر کنیم.
هانیه نوبخت، رتبهی 799 تجربی 1401، قبولیِ پزشکی نیم سال دوم علوم پزشکی تبریز از اردبیل، سابقه کانونی 2سال
یکی از بزرگترین اشتباهاتم در سال 1400 این بود که مطابق برنامه کار نمیکردم. اما برای سال دوم کاملا با برنامه جلو آمدم. شروع برنامهریزی من برای آزمون بعد از همان عصر جمعهی آزمون قبل بود. با توجه به برنامهی راهبردی تصمیم میگرفتم که باید در دو هفتهی روبرو با چه الگویی کار کنم. من روزانه برنامهریزی میکردم. یعنی برنامهی هر روز را شب قبل مشخص میکردم. برنامهی هر روز را هم روی تخته نوشته بودم و در صورت رسیدن به آن یک تیک جلوی آن میزدم. اگر به برنامه میرسیدم برای خودم پاداش تعیین میکردم مثلا یک ساعت دیرتر بخوابم یا فیلم ببینم. من بین دو هفته برای دورهی دروس برنامه داشتم. اولین دوره را جمعهی هفته اول انجام میدادم و دورهی بعد هم چهارشنبه و پنجشنبه هفته دوم انجام میگرفت. سعی میکردم در هفتهی اول بیشتر روی دروس دوازدهم و هفتهی دوم روی دروس پایه وقت بگذارم.
در سال دوم میزان شبیهسازیهایم را بیشتر کردم. در عرض این یکسال 62 آزمون کانون ( آزمون اصلی+ آزمونهای هدفگذاری و مشابه پارسال+ آزمونهای تک درس) را شرکت کردم در حالی که در سال گذشته فقط آزمون اصلی را شرکت میکردم. من با شرکت در این آزمونها نکات زیادی یاد میگرفتم و از طرفی با دیدگاههای طراحان مختلف آشنا میشدم. حتی شما اگر یک درصد احتمال بدهید که سوالی ممکن است در کنکور بیاید ارزش این را دارد که برای آن وقت بگذاریم. من فکر میکردم تک تک سوالات را طراحان کنکور طراحی کردهاند و ممکن است همین سوال در کنکورر بیاید. این کار باعث تسلط بیشتر من میشد.