دنیای ارتباط با دانشآموزان نسل جدید، دنیایی جدید و پررمزوراز است. روند یادگیری و مطالعهی دانشآموزانْ دیگر خطی و بینوسان نیست. در این وضعیت، مسئولیت مهم آموزشی والدین بیشتر است و نظارت درست بر کار فرزندان نیازمند تسلط بر راهکارهای هوشمندانه است.
«پرسش و گفتوگو» رایجترین و کاربردیترین راهکار در ایجاد ارتباط درست با فرزندان است که هم رویکرد نظارتی دارد و هم آموزشی. حتماً تابهحال از گفتوگو با فرزند خود بازخورد حقیقی دریافت کردهاید. آیا نگاه فرزند شما به این گفتوگوها نگاهی جستوجوگر و مشتاقانه است یا نگاهی گریزان و بیاعتنا؟ برای موفقیت در این راهکار باید زمینهی خوبی را برای طرح موضوع فراهم کنید.
فرزند شما باید تکتک لحظات این گفتوگو را فرصتی مغتنم برای یافتن راهکارهایی برای پیشرفت ببیند. در این فضاست که فرصت میکند مشکلات خود را واقعگرایانه بازگو کند. بنابراین بازخورد شما نیز از وضعیت تحصیلی او از حدس و گمان به دور خواهد بود. یکی از اشتباههای رایج والدین در گفتوگوها، داشتن پیشفرضهای ذهنی و اصرار بر حفظ آنهاست. مشکلات آموزشی فرزند شما ممکن است تغییر کند و هر زمان درگیر موضوع جدیدی باشد. مهمترین کار والدین این است که میزان واقعیبودن این مشکلات را ارزیابی کنند و بعد راهکار مناسب بدهند. در بسیاری از موارد، دانشآموزان دربارۀ مشکلات خود نگاه کوتاهمدت و بدون ارزیابی دارند که باعث میشود احساس کنند در بنبست قرار گرفتهاند. در گفتوگوهای خانوادگی گذشتهی فرزند خود را تحلیل کنید و از دل تجربههای خودش به راهکار برسید.
برای اینکه در این راهکار موفق شوید، به موضوعاتی که در گفتوگوها مطرح میشود، توجه کنید. مهمترین معیار موفقیت این گفتوگوها انتخاب موضوعاتی است که فرزندتان را وارد بحث کند و او را به صحبتکردن وادارد. بخش مهمی از مشکلات روزمرهی نوجوانان شامل موضوعاتی است که شاید برای شما پیشپاافتاده باشد، برای آنها مهم است و ذهنشان را درگیر میکند. همذاتپنداری مربیان و والدین با دانشآموزان، آنها را به انتخاب بهترین موضوعها برای تفکر ترغیب خواهد کرد.
منبع: www.edutopia.org