زمانی که کارنامهی فرزندتان را میگیرید سعی کنید روی نقاط قوتی که در کارنامهاش وجود دارد، تمرکز کنید. ممکن است در کارنامهی آنها همهی نمرهها «خیلی خوب» نباشد؛ اما این بار جور دیگری به کارنامه نگاه کنید. ابتدا به سراغ نمرههای «خیلی خوب» فرزندتان بروید و دربارهی آنها با او گفتوگو کنید. او را تشویق کرده و دربارهی اینکه چرا آن درسها نقطهقوت اوست، حرف بزنید.
در این لحظات، فرزند شما بهجای اینکه احساس ناراحتی کند، خوشحال خواهد بود. مطمئن باشید بعد از این فضای خوشحالی امکان گفتوگو دربارهی درسهای دیگر فراهمتر میشود و فرزندتان اشتیاقی شگفتانگیز را برای تغییر در خود احساس خواهد کرد.
در کارنامهی فرزندتان نقاط قوت را ببینید و بعد از آن، به دنبال راهحلهایی برای تغییر در نمرههای دیگر بگردید.