من هنوز به توصیه‌ی معلم ریاضی‌ام عمل می‌کنم

من در کلاس سوم دبستان جدول ضرب را یاد گرفتم و از همان سال‌ها به ریاضیات علاقه‌مند شدم. از همان سال‌ها ریاضیات و درس ریاضی برایم با بقیه‌ی درس‌ها فرق داشت. یادش به‌خیر! یک معلم ریاضی داشتیم به نام آقای اسلامی که در عین حال که سخت‌گیر بود بسیار مهربان بود و تا همه‌ی دانش‌آموزان کلاس، درس را به طور کامل یاد نمی‌گرفتند به سراغ موضوع و مبحث بعدی نمی‌رفت.

یک توصیه یا به قول خودش وصیت او را هیچ‌گاه فرموش نمی‌کنم. آقای اسلامی می‌گفت: «عزیزان من! بچه‌های خوبم! شما به جای این‌که یک متن یا یک مسئله‌ را چند بار با بی‌توجهی مطالعه کنید یک بار با توجه و تمرکز بخوانید و سپس سعی کنید همان مطلب را بدون نگاه کردن به کتاب یا جزوه‌تان به طور کامل بنویسید» و خلاصه‌ی وصیت ایشان همان نوشتن بود به جای خواندن. من مهم‌ترین دلیل موفقیت خودم را در عمل به توصیه‌ی ایشان می‌دانم و البته هنوز هم به این توصیه عمل می‌کنم.