1. قلب ماهی 2 عدد دریچه دارد: یک عدد دریچه‌ی دهلیزی بطنی و یک عدد دریچه‌ی بین بطن و سرخرگ شکمی است.
2. قلب ماهی دو حفره دارد که شامل یک دهلیز و یک بطن است.
3. از قلب ماهی خون تیره عبور می‌کند.
4. مقدار اکسیژن در سرخرگ پشتی بیش‌تر از سرخرگ شکمی است.
5. سرخرگ شکمی برخلاف سرخرگ پشتی از قلب خارج می‌شود؛ به همین دلیل فشار خون سرخرگ شکمی از سرخرگ پشتی بیش‌تر است.
6. ماهی‌ها با آبشش‌های خود می‌توانند آمونیاک دفع کنند؛ به همین دلیل آمونیاک سرخرگ پشتی کم‌تر از شکمی است.
7. در ماهی‌های استخوانی معمولاً 4 جفت کمان آبششی (8 تا) و صدها هزار مویرگ آبششی وجود دارد. توجه کنید که مویرگ‌های آبششی دو انتهای سرخرگی دارند؛ یعنی انتهای سیاهرگی ندارند (مانند گلومرول‌های کلیه).
8. سرخرگ پشتی ماهی در دو انتهای خود مویرگ دارد و خونی که به مغز و کلیه و... (به جز دستگاه تنفس) می‌رود از سرخرگ پشتی منشعب می‌شود.
9. در ماهی‌ها سرخرگ پشتی خون روشن دارد؛ ولی از دستگاه تنفس نشئت می‌گیرد و به اندام‌ها می‌رود. سرخرگ شکمی از قلب خارج می‌شود ولی خون تیره دارد.
10. در ماهی‌ها سلول‌های قلب از خون روشن تغذیه می‌کنند.