دانشنامه زیست شناسی: حس چشایی ما چگونه کار میکند؟

متن پیوست ترجمه‌ی بخشی از مقاله‌ی « حس چشایی ما چگونه کار می‌کند؟»

دانشنامه زیست شناسی: حس چشایی ما چگونه کار میکند؟

متن پیوست ترجمه‌ی بخشی از مقاله‌ی 

« حس چشایی ما چگونه کار می کند؟»

است که در تاریخ 17 مرداد ماه 1395 در مرکز ملی اطلاعات بیوتکنولوژی منتشر شده است.

این متن مربوط به مبحث حواس  درس زیست‌شناسی 2 صفحه‌های 54 تا 78 است.

در برنامه راهبردی آزمون‌های 3 دی، 8 بهمن، 7 فروردین این مبحث مطرح است.

مترجم آقای سجاد تیموری رتبه 161 کنکور سراسری است که دو سال دانش‌آموز کانون بوده است.


حس چشایی ما چگونه کار می کند؟


آخرین به روزرسانی مطلب : 17 آگوست 2016 ، به روز رسانی بعدی: 2019


مرکز ملی اطلاعات بیوتکنولوژی 


توصیفات مزه معمولا با احساسات شدید به هم گره خورده اند. این توصیفات بوسیله ی لغات، احساس میل به غذا 

را  مانند بی میلی برای انسان تداعی می کنند.

این ارتباط بین مزه ها و احساسات و حرکات باید ارتباطی به مسئله ی تکامل ما داشته باشد : مزه در واقع 

احساسی 

بوده که به ما کمک می کرده غذایی را که مصرف می کرده ایم، امتحان کنیم. در نتیجه ابزاری برای بقا محسوب می 

شده. مثلامزه ی ترش و تلخ نشانگر گیاه خوراکی سمی و یا فاسد شدن غذای غنی از پروتئین بوده است. در حالیکه 

مزه های شیرین و شور معمولا نشان دهنده ی غنی بودن آن از مواد مغذی بوده اند.

تند یک مزه نیست

مطلب دیگر اینکه احساس کردن چیزی تحت عنوان تندی معمولا (و به اشتباه) به عنوان مزه تلقی می شود. از 

لحاظ 

فنی این تنها یک سیگنال درد است که توسط اعصابی که حس لامسه و دما را منتقل می کنند فرستاده می شود. 

ماده ی کپسایسیندر غذاهایی که چاشنی فلفل دارند باعث احساس درد و سوزش      می شود.

تلخی در پشت، شیرینی در جلو : یک افسانه ی رایج!

یک تصور غلط که مدتی طولانی ست وجود دارد این است که زبان بخش های مخصوصی برای هر طعم دارد که 

مثلا شما را قادر می سازد صرفا طعم شیرین یا ترش را بسیار خوب در آن ناحیه بچشید. اما این تصور غلط بر

 اساس 

یک ذهنیت اشتباه از تصویر زبان است. شما هنوز می توانید این مناطق را در بسیاری از کتب آموزشی و تکست 

بوک ها بیابید.

شیرینی، ترشی، شوری، تلخی، مزه های مطبوع، در واقع همگی می توانند توسط همه ی بخش های زبان احساس 

شوند.. به طور کلی تنها می توان گفت بخش های کناری زبان از بخش های مرکزی آن حساس ترند. این مطلب در 

مورد همه ی مزه ها درست است با یک استثنا : بخش پشتی زبان ما نسبت به مزه ی تلخی بسیار حساس است. 

ظاهرا این مسئله ما را حفاظت می کند که اگر غذاها یا موادی سمی یا فاسدشده بخوریم بتوانیم آن را قبل از اینکه 

به گلو برسند و بلعیده شوند تف کنیم.(دقت کنید این مقاله این مطلب که برخی مناطق می توانند نسبت به برخی 

مزه ها حساس تر باشند را رد نمی کند.)

Menu