من از همان اوایل تحصیلم در مدرسه به کمک مادرم روشهای مناسب مطالعه را میآموختم و با کمک او میزان اثربخشی هر کدام از آنها را در مطالعهام ارزیابی میکردم.
از جمله روشهای موفقم این بود که با خواندن هر مطلبی اگر آن را متوجه نشده یا درک نمیکردم، بدون آنکه آن را از معلم یا والدینم بپرسم در فهمیدن آن استقامت به خرج داده و روی آن موضوع دقت بیشتری میکردم و آن را چندین بار برای خودم میخواندم تا بالاخره متوجه موضوع میشدم.
این گونه وقتی خودم به جواب میرسیدم درک عمیقی نسبت به موضوع پیدا میکردم و یادگیریام دوچندان میشد.
این استقامت من، لجاجت در یادگیری نبود بلکه نوعی بردباری بود که ذوق مرا پرورش میداد.