مهرنوش گل‌دوست، رتبه‌ی 7 منطقه‌ی 2 هنر:
اولین و مؤثرترین نقش اولیای من حمایت‌های همیشگی آن‌ها بود. با توجه به این‌که کتاب‌های رشته‌ی هنر معمولاً پراکنده هستند و تهیه‌ی آن‌ها کمی مشکل است، من از این نظر مشکلی نداشتم. بررسی کارنامه در روز جمعه و شناسایی نقاط چالشی از دیگر کمک‌هایی بود که من از آن بهره‌مند بودم.
لعیا ده‌شیری پاریزی، رتبه‌ی 8 ایثارگران تجربی:
اصلی‌ترین مشاوران من پدر و مادرم بودند. آن‌ها به آرامش من خیلی اهمیت می‌دادند و به من و کارهایی که انجام می‌دادم و به موفقیتم اعتماد داشتند.
فاطمه نوذری، رتبه‌ی 1 ایثارگران تجربی:
برای دریافت کارنامه‌ی آزمون‌ها پدر و مادرم همیشه همراهم بودند و بعد از بررسی پشتیبان مجدداً با هم در منزل کارنامه را بررسی می‌کردیم.
نگار فاتحی، رتبه‌ی 4 منطقه‌ی 1 تجربی:
اولین مورد آرامش منزل بود، به نحوی که حتی اگر مشکلی پیش می‌آمد مرا درگیر نمی‌کردند. دومین مورد آسایشی بود که ایجاد شده بود. امسال من از نظر روحی حساس شده بودم و پدر و مادرم در این زمینه به من خیلی کمک کردند. خواهرم که یک سال از من کوچک‌تر است از نظر روحی و درسی به من خیلی کمک کرد، اگر در مدرسه نکته‌ای می‌آموخت به من هم انتقال می‌داد. والدینم کارنامه‌ام را بررسی می‌کردند و همراه من با مقایسه و با ارزیابی چند از ده درس‌ها برای هر کدام برنامه‌ریزی می‌کردیم.
مریم تنگارپور، رتبه‌ی 9 منطقه‌ی 1 تجربی:
اولیای من پیگیر نتایج آزمون‌ها بودند و جمعه‌ها با هم آزمون و کارنامه را بررسی می‌کردیم و با مشخص کردن وضعیت تک تک درس‌ها برای درس‌های چالشی راهکار ارائه می‌دادند.