مجتبی جعفری مسلم، رتبهی 6 منطقهی 3 انسانی:
پدر و مادرم همیشه حامی من بودند. برای مطالعهی من اتاق مجزایی در نظر گرفته بودند و کارهای بیرون از منزل را نیز به من محول نمیکردند. اولیای من هر دو مجلهی آزمون را مطالعه میکردند و در بررسی کارنامه همراهم بودند.
امیر زارع، رتبهی 4 منطقهی 2 انسانی:
نقش اولیا همواره نقشی خاص و ویژه است. در اکثر زمینهها با من همکاری داشتند مثلاً در بررسی کارنامه کمکم میکردند. اگر مشکلی پیش میآمد با هم حل میکردیم و مهمتر از همه اعتمادی که به من داشتند باعث افزایش اعتمادبهنفس من میشد.
علی محمدی، رتبهی 3 منطقهی 3 انسانی:
با توجه به اینکه پدر من فوت کردهاند و اوضاع منزل نیز تقریباً نامناسب بود، مهمترین نقش را برادران من داشتند که به توانایی من اعتماد کردند و من درس خواندن را ادامه دادم و آنها کار میکردند. منزل ما همیشه پر رفت و آمد است که از تابستان سال گذشته مادرم این مهمانیها را به صفر رساند. تمام اعضای خانوادهام مراعات مرا میکردند. البته به نظر من مهمتر از ساکت بودن منزل رعایت کردن شرایط خاص به خاطر من بود که این برایم خیلی ارزش داشت.
مصطفی عبدالهی نیسیانی، رتبهی 10 منطقهی 1 انسانی:
خانوادهی من در منزل برای من شرایط آرامی را مهیا میکردند و با تشویقهای خود بعد از دریافت کارنامهی آزمونها به من انگیزهی بیشتری برای درس خواندن میدادند. همچنین آنها در تحلیل آزمون نیز همراه من بودند.
محمدصالح دهقانپور، رتبهی 6 منطقهی 2 ریاضی:
من فکر میکنم اولیا همیشه نقش درجهی یک را دارند. اولیای من نیز با مشاهدهی نتایج آزمونها مرا تشویق و حمایت میکردند. پیگیر آموزشی من پدرم بودند که در تمام آزمونها مرا همراهی میکردند.