نامه‌ای برای معلم خوبم (13)

مهدی صائب‌نیا از خوی

سلام معلم عزیز و مهربان و صمیمی‌ام

تو برای من و همه‌ی دوستانم زحمت کشیدی. به ما درس گفتی. تمرین دادی. من از تو تشکر می‌کنم که ما را باسواد کردی. برای بهتر شدن همه‌ی درس‌هایم کوشیدی. من به خاطر زحمات تو به این مرتبه رسیدم.

جای آن دارد از زحمات شما معلم عزیز تشکر کنم. شاید بعضی‌ها قدر تو را ندانند و به حرف تو گوش ندهند ولی من و دوستانم به حرف تو گوش می‌دهیم؛ زیرا می‌دانیم که قدر تو چه‌قدر بزرگ است برای ما. از اول گفته‌اند که: «حرف‌های معلم عبرت‌آمیز است.» ای کاش من هم در آینده معلم بشوم و به میهنم ایران بزرگ خدمت بکنم. مثل معلمانی که به مردمشان کمک می‌کنند به بچه‌ها درس می‌آموزند و برای پیشرفت آنان در درس‌های‌شان تلاش می‌کنند. امتحان می‌گیرند، می‌پرسند، تنبیه می‌کنند برای شلوغی‌شان و تشویق می‌کنند برای درس خواندنشان.

ژ

سینا یاوری از ارومیه

با سلام خدمت معلم عزیزم. امیدوارم حالت خوب باشد. نزدیک به 8 ماه است که نصف روز را در کنار یکدیگر می‌گذرانیم. شما یاد می‌دهید و ما می‌آموزیم. باید بدانید که ما تنها درس ریاضی و فارسی و غیره را یاد نمی‌گیریم، بلکه شما به ما یاد می‌دهید که چگونه باید زندگی کرد. چگونه باید در مقابل سختی‌ها و مشکلات بایستیم و با آن‌ها مبارزه کنیم. شما به ما یاد می‌دهید که زندگی از چیزهای مختلفی تشکیل شده است؛ از موفقیت‌ها، پیروزی‌ها، شکست‌‌ها، ایمان، صبر، تلاش و مقاومت و این‌که باید برای رسیدن به هدف، اول باید آن را خواست. معلم عزیزم به خاطر تمام مهربانی‌ها و دلسوزی‌ها و حمایت‌هایت از تو متشکرم.