آیا تاکنون به نقاشی‌های کودکان خود نگریسته‌اید و اندیشیده‌اید که این نقاشی‌ها بازتابی از کدامین افکار و احساسات آن‌هاست؟
در میان فعالیت‌های کودک، نقاشی فعالیتی است که از تحول شناختی، عاطفی و اجتماعی تأثیر می‌پذیرد؛ درواقع نقاشی، زبان کودکان است و آن‌ها از طریق کشیدن نقاشی شناخته می‌شوند. نقاشی، احساسات و شخصیت کودکان را نشان می‌دهد و خلاقیت آن‌ها را پرورش داده و به آن‌ها تعادل فکری و روحی می‌بخشد. نقاشی به ما کمک می‌کند تا به دنیای درونی کودک پی ببریم و بدانیم کودک چه نیازهایی دارد. نقاشی‌های کودکان جاذبه‌ای صریح دارند؛ یعنی ساده، گیرا، سرشار از زندگی و شخصیت هستند. اما اگر دقیق‌تر بنگریم، درمیابیم که این نقاشی‌ها جزئیاتی پرمعنا در خود دارند. درک و فهم نقاشی‌های کودک و چیزی که او می‌خواهد بیان کند، برای مربیان و کودکان لازم است؛ زیرا شناخت آن باعث بهبود روابط بزرگسالان و کودکان می‌شود. نقاشی برای بچه‌ها تنها وسیلهای برای بیان، تجزیه و تحلیل یا توضیح و تشریح موضوعات نیست؛ بلکه وسیلهای برای بیان زندگی عاطفی اوست. هنگامی که کودک با آزادی و به دلخواه خود نقاشی می‌کند، درواقع حالت روحی، روانی و احساسات زمان حاضر و تحولات ریشه‌دار وعمیق‌تر خود را بیان می‌کند. بدین ترتیب در حالی که از بین تجارب خود احساس رضایت می‌کند، خطوط مخصوص شخصیتش را نیز هویدا کرده و ما را با نکات جالبی از زندگی پررمز و راز خود آشنا می‌کند.
بزرگسالان می‌توانند با برقراری روابط دوستانه با کودک از او بخواهند برای‌شان درخت، حیوان، خانه، یک
شخص خانواده، خودش و هر چه را که مورد علاقه‌اش است یا از آن می‌ترسد، ترسیم کند؛ حتی او می‌تواند رؤیاهایش را ترسیم کند؛ البته بی‌آن‌که چیزی به او تحمیل شود؛ تا از این طریق به دغدغه‌ها، اضطراب‌ها، ترس‌ها و آرزوهای کودک پی ببرند؛ زیرا برای کودکان دشوار است که مانند بزرگسالان با ابزار کلامی و از طریق گفت‌وگو به ابراز مسائل و هیجانات خود بپردازند و از سوی دیگر توضیحات کودک درباره‌ی نقاشی خود نکات جالب دیگری را نیز آشکار می‌کند.