PISA=PROGRAM FOR INTERNATIONAL STUDENT ASSESSMENT
برنامه‌ی بین المللی ارزیابی دانش‌آموزان
آماده برای یادگیری :
تعهد، انگیزه و خودباوري‌هاي دانش آموزان
آنچه اطلاعات به ما می‌گویند :
· دانش‌آموزانی که والدینشان انتظارات بالایی از آنها دارند- والدين از آنها انتظار دارند كه مدرك دانشگاهي كسب كنند و بعداً در يك محيط حرفه‌اي يا مديريتي كار كنند- در مقایسه با دانش‌آموزانی شبیه خود که وضعیت اقتصادی اجتماعی و عملکرد دانشگاهی مشابه با آنها اما والدینی با انتظارات کمتر دارند، سختکوشی و انگیزه‌ي ذاتی بیشتری به یادگیری ریاضیات داشته و اعتماد به نفس بالاتری نسبت به توانایی خودشان در حل مسائل ریاضی دارند.
· با این‌که 80% دانش‌آموزان کشورهای عضو OECD قبول میکنند و یا کاملاً قبول میکنند که در مدرسه خوشحال هستند و یا این‌که به مدرسه تعلق دارند ولی احتمال اين‌كه از همه‌ي دانش‌آموزان احساسي قوي از تعلق به مدرسه گزارش شود وجود ندارد، مثلا 78% دانش‌آموزان محروم و 85% دانش‌آموزان بهره‌مند با این جمله که "احساس میکنم که به مدرسه تعلق دارم" موافقند و یا کاملاً موافقند.
· با این‌که اکثریت قریب به اتفاق دانش‌آموزان یک احساس قوی تعلق به مدرسه را گزارش کردند؛ بیش از 33% دانش آموزان این کشورها گزارش کردند که در 2 هفته قبل از تست PISA دير به مدرسه رسيده بودند و بیش از 25% گزارش کردند که یک کلاس و یا یک روز درسی را به مدرسه نرفته بودند (در همان 2 هفته قبل از امتحان).
· عدم وقت شناسی و فرار از مدرسه و وقت گذرانی اثر بدی روی عملکرد دانش‌آموزان دارد: به طور میانگین در بین دانش‌آموزان کشورهای عضو OECD دانش‌آموزانی که دير به مدرسه مي‌رسيدند 27 نمره و دانش آموزانی که بعضی کلاس‌ها یا بعضی روزها را به مدرسه نمی‌رفتند 37 نمره در ریاضیات کمتر گرفتند- نمره معادل تقریبا يك‌سال تحصیلي عادی.
· دانش آموزانی که در حل سؤالات ریاضی ديد بازتري دارند- احساس میکنند که می‌توانند اطلاعات زیادی را پردازش کنند، زودتر مسائل را یاد میگیرند، اطلاعات را به سرعت به هم ربط می‌دهند و دوست دارند مسائل پیچیده را به هم ربط دهند، به طور میانگین، در ریاضیات، 30 نمره بیشتر گرفتند نسبت به دانش آموزانی که به حل مساله ديد کمتري داشتند. در بین دانش آموزانی با دست آوردهای بالاتر، تفاوت‌های بین این دو گروه بارزتر و بیشتر میشوند - به طور میانگین 38 نمره.
· در اغلب کشورها و اقتصادها دانش آموزانی محروم از لحاظ اجتماعی- اقتصادی نه تنها در ریاضیات نمره کمتری میگیرند، بلکه میزان کمتری در درسها درگیر میشوند و انگیزه و تحریک پذیری و اعتماد به نفس کمتری نیز دارند. دانش آموزان انعطاف‌پذیر، دانش آموزان محرومی که به درجات والا دست می‌یابند، این ارتباط و نتیجه‌گیری را می‌شکنند و باطل میکنند؛ در حقیقت آنها در بسیاری از ویژگی‌های دانش‌آموزان بهره مند که دست آوردهای زیادی دارند سهيم هستند.
· رابطه‌های بهتر دانش‌آموز- معلم ارتباط محکمی با تعهد بیشتر دانش‌آموز در مدرسه و با مدرسه دارد.
· یکی از راه‌هایی که اعتماد به نفس منفی می‌تواند خود را بروز دهد، بی قراری در مقابل ریاضیات است. حدود 30% دانش آموزان اقرار کردند که وقتی مسائل ریاضی حل میکنند احساس ناتوانی به آنها دست می‌دهد: 25% پسران و 35% دختران، 35% دانش آموزان محروم و 24% دانش آموزان بهره‌مند گزارش کردند که چنین احساسی دارند.
· نتایج PISA نشان می‌دهد که دخترها حتی اگر به اندازه‌ي پسرها در ریاضیات خوب عمل کنند، بازهم میزان کمتری سخت کوشی، ديد کمتری نسبت به حل مسأله، و انگیزه‌ي ذاتی و وسیله‌ای کمتری برای یادگیری ریاضی، و اعتماد به نفس کمتری نسبت به توانایی‌های خود در یادگیری ریاضیات و نگرانی بیشتری نسبت به ریاضیات دارند (به طور متوسط) و در ضمن دخترها،نسبت به پسران،بیشتر متمایلند تا شکستهای خود را به خودشان ارتباط بدهند تا به عوامل خارجی.
مترجم: سید سینا نقیبی ایروانی و حامد محمدی کمسرخ
