بررسی نتایج آزمون پيزا ٢٠١٢
PISA=PROGRAM FOR INTERNATIONAL STUDENT ASSESSMENT
برنامه ی بين المللی ارزیابی دانش آموزان
چه عواملی باعث موفق بودن مدارس می‌شود؟
«منابع، سیاست‌ها، تمرین‌ها»
آنچه اطلاعات به ما می‌گوید:
طبقه‌بندی در سیستم مدرسه، موضوعی که باعث بروز سیاست‌هایی مانند اعطای درجات و انتخاب دانش‌آموزان در سنین مختلف برای مدارس مختلف می‌شود، رابطه‌ی منفی با عدالت «مسئولین» دارد. دانش‌آموزان در سیستم‌های سطح‌بندی شده‌ی سخت‌گیرانه، به نسبت آن‌هایی که دسته بندی سختی نداشته‌اند، انگیزه‌ی کمتری از خود نشان می‌دهند. نتایج PISA نشان می‌دهد که با توجه به سطح هزینه‌های مشخص به ازای هر دانش‌آموز، موفقیت در تحصیل نیازمند چیزی بیشتر از پول است. چگونگی اختصاص منابع به اندازه‌ی مقدار منابع در دسترس اهمیت دارد. سیستم‌های کنترل مدارس به اختصاص دادن منابع به طور منصفانه بین جوامع و مدارس موفق و ناموفق تمایل دارد.
بیشتر کشورها و جوامع با توجه به اطلاعات قابل تجزیه و تحلیل، بین سال‌های ۲۰۰۳ تا ۲۰۱۲ در راستای ارتقای کارمندان و ارتقای تجهیزات پیش‌رفته‌اند.
دانش‌آموزان در سال ۲۰۱۲ به الگوهای خود در سال ۲۰۰۳، آن‌هایی که می‌خواستند حداقل یکسال در دوره‌های آموزشی قبل از دبستان شرکت کنند، شباهت بیشتری داشته‌اند، با وجود این طبق اطلاعات به دست آمده بسیاری از دانش‌آموزانی که در دوره‌های آموزشی قبل از دبستان شرکت نکرده‌اند، دانش‌آموزان کم بازده‌ای هستند- گروهی از دانش‌آموزان که زمینه‌ی پیشرفت در دوره‌های قبل از مدرسه را داشته‌اند.
والدین در صورتی که گزینه‌ای برای مدرسه‌ی فرزندشان ارائه شود، بیشتر برای ضوابطی مانند محیط مطمئن «و سالم» مدرسه و شهرت خوب یک مدرسه اهمیت قائل هستند تا موفقیت بالای تحصیلی دانش‌آموزان در مدرسه.
در ۳۷ کشور و اجتماع شرکت کننده، دانش‌آموزانی که در مدارس خصوصی درس می‌خوانند (چه در مدارس دولتی و چه غیردولتی) کارایی بیشتری دارند به نسبت دانش‌آموزانی که در مدارس غیرخصوصی درس می‌خوانند.
مدارس با قدرت اختیار بیشتر در مورد برنامه‌ی درسی و ارزیابی خواهان عملکرد بهتری نسبت به مدارس محدودتر هستند. در شرایطی که آن‌ها جزئی از مجموعه‌ی مدارس هستند با مسئولیت کنترلی بیشتر و یا به کارگیری معلم‌های بهتر در اداره‌ی مدرسه.
بین سال‌های ۲۰۰۳ تا ۲۰۱۲، بین مدارس برای به کارگیری آنالیز دانش‌آموزان برای مقایسه‌ی عملکرد مدارس در ناحیه و یا کشور در مقایسه با سایر مدارس گرایش مشخصی وجود داشته است.
مجموعه‌هایی با نسبت بالاتر دانش‌آموزانی که دیر به مدرسه می‌رسند و یا از کلاس‌های درس گریزان هستند عملکرد کمّی پایین‌تری خواهند داشت.
با توجه به گزارش دانش‌آموزان رابطه‌ی بین معلم‌ها و دانش‌آموزان بین سال‌های ۲۰۰۳ تا ۲۰۱۳ به طور میانگین بین کشورهای OECD و ۲۷ کشور دیگر در تمام بخش‌های یک کشور ارتقای زیادی داشته، و هم‌چنین شرایط انضباطی نیز در طول این دوره بهبود يافته است.
مترجم: ليدا علي‌اكبري
ويرايش: فاطمه فلاحت‌پيشه
