بررسی نتایج آزمون پيزا ٢٠١٢
PISA=PROGRAM FOR INTERNATIONAL STUDENT ASSESSMENT
برنامه ی بين المللی ارزیابی دانش آموزان
باید برای مشارکت دادن دانش‌آموزان کم بازده و دختران در یادگیری ریاضی کار بیشتری انجام داد.
دانش‌آموزان کم بازده بیشتر از آن دسته‌ای هستند که در کلاس‌ها و یا روزهای مدرسه غیبت داشته‌اند و یا دیر به مدرسه رسیده‌اند و کمتر جزء دسته‌ای هستند که احساس تعلق خاطر زیادی به مدرسه داشته باشند و یا نظر مثبتی نسبت به مدرسه داشته باشند. برای مثال در کشورهای عضو «پروژه‌ی» OECD، در شرایطی که ۸۵ درصد از دانش‌آموزان فعال «کوشا» اعتقاد دارند و یا مصر هستند که «من احساس می‌کنم به مدرسه تعلق دارم» فقط ۷۸ درصد از دانش‌آموزان کم بازده به این موضوع معتقد هستند. در بعضی از کشورها این اختلاف‌ها بیشتر به نظر می‌رسد. برای مثال در فرانسه، کره و لیتوانی، تفاوت بین درصد دانش‌آموزان کوشایی که به این جمله معتقد هستند و یا روی آن مصر هستند و دانش‌آموزان کم بازده که این اعتقاد را دارند بیشتر از 15 درصد است.
در حالی که دانش‌آموزان کم بازده ممکن است در خانه منابع کمتری داشته باشند که به وسیله‌ی آن‌ها بتوانند انگیزه‌های یادگیری خود را بهبود بخشند، ایده‌های بارزی برای کمک به آن‌ها در مدرسه وجود دارد، شامل ارتقای مشروط (برنامه‌هایی بر پایه‌ی ارتقای انگیزه‌ها که به تشویق حضور آن‌ها در مدرسه کمک می‌کند «سیاست هدف»، ایجاد فرهنگی که به تلاش و کوشش و پشتکار و انگیزه ارزش می‌دهد. «سیاست پایه‌ای و کلی در جامعه» و ایجاد یک مشارکت قوی در میان خانواده‌ها، معلم‌ها و انجمن‌های محلی برای اطمینان از اینکه آسیب‌های ا جتماعی مانع جلب شدن توجه این دانش‌آموزان نمی‌شود.)
دختران درگیر با ریاضی در مقایسه با پسران، در بین ۳۷ کشور و اجتماع در بین کشورهای OECD از ۶۵ کشوری که در سال ۲۰۱۲ در پروژه‌ی PISA شرکت کردند، دختران با میانگین ۱۱ نمره از پسران عقب ماندند. در حالی که این اختلاف جنسیتی بین میانگین پسران و دختران ۱۵ ساله حتی شکاف بزرگتری را بین ضعیف‌ترین و قوی‌ترین دانش‌آموزان پوشش می‌دهد. در بیشتر کشورها، قوی‌ترین دخترها از قوی‌ترین پسرها در حل ریاضی عقب می‌مانند.
اختلاف جنسیتی به ویژه در توان، قدرت تحلیل و ایده‌های شخصی بسیار نگران کننده است چرا که اگر دانش‌آموزان بخواهند به مدارج بالا برسند این عوامل اهمیت زیادی دارند و رابطه بین توان، قدرت تحلیل و استعداد فردی حل ریاضی در یک سمت و حل ریاضی در سمت دیگر، دو عامل مهم در رأس امور برای انجام این کار است. تا زمانی که دختران عقیده دارند که می‌توانند به بالاترین مقاطع دست پیدا کنند، قادر به انجام آن نخواهند بود.
با وجود اینکه پسرها توان بالاتری در حل ریاضی نشان می‌دهند، تفاوت بین خود آن‌ها بسیار بیشتر از تفاوت بین دو جنس (دختر و پسر) است. به علاوه میزان دامنه‌ی اختلاف جنسیتی در میان کشورها، با در نظرگرفتن اینکه قدرت و ضعف عوامل علمی ذاتی نیستند، قابل دست یابی هستند و اغلب در محیط تقویت می‌شوند.
در مورد دخترانی که در توانایی‌های شخصی خود اعتماد به نفس کمتری دارند، کادر مدرسه، معلم‌ها و والدین باید سعی در پیدا کردن و یا خلق کردن راه‌های موثری برای تقویت اعتماد به نفس آن‌ها در حل ریاضی هم در خانه و هم در مدرسه داشته باشند. در مدت زمان کوتاه، تغییر ذهنیت ممکن است نیازمند این موضوع باشد که ریاضی برای دختران جذاب‌تر شود با شناخت و از بین بردن کلیشه‌ها در کتاب‌ها، ترویج الگوهای نقش‌پذیری جنس مونث و استفاده از منابع آموزشی که برای دخترها جذابیت دارد. در دوره‌های طولانی‌تر، کم شدن اختلاف بین دو جنس در حل ریاضی نیازمند هم صدا شدن تلاش والدین و معلم‌ها و اجتماع به عنوان یک آیتم کلی در تغییر دادن مفاهیم کلیشه‌ای است که مشخص کند در چه مواردی دختران و یا پسران برتری دارند، از انجام چه کارهایی لذت می‌برند و یا اعتقاد دارند که به چه چیزهایی می‌توانند برسند.
مترجم: ليدا علي‌اكبري
ويرايش: فاطمه فلاحت پيشه
