نیلگون سپاس، رتبه‌ی 4 تجربی کشور از اسلام آباد غرب (کرمانشاه)
در همه‌ی درس‌ها، اولین کاری که می‌کردم سراغ کتاب درسی می‌رفتم.
در مورد برنامه ریزی معمولا به برنامهریزی دانش‌آموزان دیگر فکر می‌کنم خیلی دقیق است؛ برنامهریزی روزانه و … درحالی‌که من این‌جور نبودم. خودم را می‌شناختم و خیلی به خودم راحت می‌گرفتم و بستگی به حال و هوایی که هر روز داشتم، تصمیم می‌گرفتم چگونه درس بخوانم .در همه‌ی درس‌ها من اولین کاری که می‌کردم سراغ کتاب درسی می‌رفتم . شاید خیلی‌ها اول سراغ درسنامه بروند و توجه آن‌ها به خصوص در درس ریاضی و فیزیک به کتاب درسی نباشد، در حالی‌که من همیشه شروعم با کتاب درسی بود .روز کنکور اصلا از عملکردم راضی نبودم، ولی سعی کردم سرجلسه آزمون، سؤالاتی را که می‌توانستم حل کنم. هرچند درگیر یک سری سوال خیلی سخت هم شدم که به جواب نرسیدم .
علی منصوریان، رتبه‌ی 3 ریاضی کشور از کرمانشاه
استمرار داشتن در مسیر، باعث می‌شود همیشه در جریان درس خواندن قرار بگیریم.
همیشه استمرار داشتن در مسیر، به خصوص مسیرکنکور، باعث می‌شد که همیشه در جریان درس خواندن قرار بگیرم و مطالب راحت‌تر برایم تثبیت شود، مثلا با مرورهایی که وجود داشت. نکته‌ای هم که وجود دارد این‌که انجام دادن یک کار تکراری و یک کار واحد به صورت مداوم برای اکثر آدم‌ها خیلی طاقت فرساست و در عرصه‌ی رقابتی واقعا اراده می‌خواهد. دقیقا در عرصه‌ی رقابتی مثل کنکور، داشتن یک چنین ویژگی مثل استمرار، می‌تواند خیلی کمک کننده باشد که حالا آدم‌ها را جلو بیاندازد و این برایم انگیزه می‌شد، در واقع منشا اراده می‌شد که این ویژگی را در خودم تقویت کنم.
عمدتا روش ویژه‌ای برای مطالعه نداشتم و همان روش‌های روتینی که اکثر بچه‌ها استفاده می‌کردند، استفاده می‌کردم. حالا اگه به یک موضوع سختی برخورد می‌کردم، سعی می‌کردم که هرجوری شده و به هر روشی که شده یاد بگیرم. من خیلی زمان کمی روی خواندن درسنامه و خواندن تشریحی می‌گذاشتم. قبل کنکور دی که تمرکزم روی کنکور بود، چون من کنکور اصلی‌ام کنکور دی بود، حدود ده درصد وقت را شاید به خواندن درسنامه اختصاص می‌دادم و نود درصد وقتم را به تمرین کردن می‌پرداختم.
سونیا مرادی، رتبه‌ی 9 انسانی کشور از چاراویماقِ (آذربایجان شرقی)
بررسی سوالات آزمون حتی در کوتاه‌ترین لحظات
آزمون ها را گاهی خراب می‌کردم ولی این‌که دلیلی باشد که در آزمون بعدی شرکت نکنم، خیر این‌جوری نبود، غیبت نمی‌کردم. در 136 آزمون شرکت کردم، پدر و مادرم می گفتند که در آزمون بعدی جبران کنم ولی خودم اگر نتیجه‌ی آزمون خراب می‌شد، ناراحت می‌شدم. همان روز بعد از آزمون کمی استراحت کرده و تحلیل را شروع می‌کردم و در مدرسه هم طی هفته، اگر 15 دقیقه فرصت داشتم در آن بازه‌ی زمانی به بررسی سوالات آزمون می‌پرداختم. به نظر من برنامه داشتن برای همه‌ی دانش‌آموزان مشترک می باشد، ولی روش‌های مطالعاتی هر دانش‌آموز با هم فرق می‌کند، مثلاً من برای درس عربی ابتدا درسنامه را می‌خواندم و 10 تست می‌زدم و خلاصه‌ی درسنامه را وارد کتاب درسی می‌کردم.
امسال ریاضی برای همه خیلی دشوار بود و در جلسه‌ی کنکور وقتی دیدم فقط 5 سوال را جواب داده‌ام، به‌هم ریختم و تا آخر دفترچه‌ی اول به این فکر می‌کردم و نگران شدم ولی نگذاشتم سایر درس‌ها را تحت تاثیر قرار بدهد. توصیه می‌کنم دانش‌آموزان برای کنکور 1403 با پیش زمینه به جلسه‌ی کنکور نروند، به طور مثال نگویند من این درس را 100درصد می‌زنم چون سطح سوالات کنکور ممکن است دشوار باشد و شما با 10درصد هم بتوانید به رتبه‌ی زیر 10 برسید.