گفت‌وگو با حسین قیاس‌آبادی، رتبه‌ی 2 الکتروتکنیک کشور از مشهد
با کمک آزمون‌های کانون توانستم به هدفم برسم
حسین قیاس‌آبادی در یک نگاه
شهر: مشهد (استان خراسان رضوی)
هنرستان: شهیدبهشتی
سال‌های حضور در کانون: دوازدهم الکتروتکنیک به‌مدت 1 سال
رتبه: 2 الکتروتکنیک
تحصیلات و شغل پدر: کارشناسی‌ارشد مشاوره، کارمند تأمین‌اجتماعی
تحصیلات و شغل مادر: کارشناسی ریاضی محض، خانه‌دار
معدل سال نهمت چند بود؟
معدلم ۵۰/۱۹ بود.
چرا تصمیم گرفتی رشته‌ی الکتروتکنیک را انتخاب کنی؟
ابتدا رشته‌ی ریاضی را انتخاب کردم و سال دهم در رشته‌ی ریاضی درس خواندم. رشته‌های نظری فقط دانش تئوری محض را به بچه‌ها آموزش می‌دهند؛ اما من به کارهای عملی علاقه داشتم. دوست داشتم در رشته‌های فنی درسم را ادامه بدهم. در ریاضی، هدفم قبولی در رشته‌ی مهندسی برق بود و بعد ترجیح دادم از هنرستان وارد این رشته بشوم تا کارهای عملی را هم یاد بگیرم. البته هنرستان هم از نظر دانش تئوری ضعیف است که این هم مسئله‌ی مهمی برایم بود.
خانواده‌ات در برابر این تصمیم چه واکنشی داشتند؟
مادرم مخالف تغییر رشته بود؛ اما پدرم از تصمیمم حمایت کرد. پدرم بیشتر پشتیبانم بود. البته مخالفت مادرم هم خیلی زیاد نبود و وقتی به آن‌ها گفتم که دلم می‌خواهد در کارهای عملی و فنی هم تبحر پیدا کنم، به تصمیم و نظرم احترام گذاشتند. بعد از آن تا روزی که به هدفم رسیدم، پدر و مادرم هرچه در توان داشتند، از من پشتیبانی کردند و برای موفقیت تشویقم کردند.
در هنرستان هم از نظر درسی عملکرد خوبی داشتی؟
در رشته‌ی ریاضی جزو دانش‌آموزان برتر کلاس بودم. دلیلم برای ورود به هنرستان فرار از درس نبود؛ بنابراین در هنرستان هم تلاش می‌کردم و جزو دانش‌آموزان موفق کلاس بودم.
هم‌زمان با تحصیل، کار هم می‌کردی؟
کارهای مختلفی انجام می‌دادم. مثلاً کار مونتاژ تابلوهای صنعتی را انجام می‌دادم. در زمینه‌ی برق‌کشی فروشگاه‌ها و نصب دوربین‌های مداربسته و سیستم‌های جریان ضعیف هم کار کردم. تابستان‌ها سعی می‌کردم فعال باشم و کار کنم. بیکاری را دوست ندارم و اهل تنبلی نیستم. دوست داشتم مهارتی داشته باشم و کار را یاد بگیرم. اگر برایم مهم نبود که مهارت‌هایم را تقویت کنم، وارد هنرستان نمی‌شدم. هدفم کارکردن و یادگیری بود. به کسب درآمد هم فکر نمی‌کردم؛ اما ماهیانه بین 200 تا 400هزار تومان درآمد داشتم.
کارکردن در زمینه‌ی برق را از کجا یاد گرفتی؟
در کارگاه‌های هنرستان تا حدودی پایه‌ی این مهارت‌ها را به دانش‌آموزان یاد می‌دهند؛ اما چیزی که در کارگاه یاد می‌گیریم با کاری که در بازار کار انجام می‌دهیم، زمین تا آسمان تفاوت دارد. بچه‌هایی که مثل من وارد بازار کار می‌شوند، در کنار پیمان‌کار، مهارت‌ها را بهتر یاد می‌گیرند.
از چه طریق با کانون آشنا شدی؟
کانون تبلیغات زیادی در رسانه‌ها داشت و فکر نکنم دانش‌آموزی باشد که با کانون آشنای نباشد. دوست داشتم در کنکور رتبه‌ی خوبی کسب کنم. اطرافیانم فکر می‌کردند تصمیم درستی نگرفته‌ام که از ریاضی به هنرستان رفته‌ام. دوست داشتم به خودم و دیگران ثابت کنم که این تغییر، تصمیم درستی بوده است. در این راه تصمیم گرفتم از آزمون‌های کانون هم کمک بگیرم. در 24 آزمون کانون شرکت کردم و با کمک آزمون‌های کانون توانستم به هدفم برسم.
غیرحضوری‌شدن آزمون‌ها و مدارس چه تأثیری در روند درس‌خواندنت داشت؟
با شروع کرونا و غیرحضوری‌شدن مدارس، اغلب دانش‌آموزان حداقل یکی‌دو هفته از درس‌خواندن فاصله گرفتند. این اتفاق برای من هم افتاد؛ اما بعد توانستم دوباره به وضعیت قبل برگردم. از محیط مدرسه دور بودیم و حتی رقابتی که با خودم داشتم، کم‌رنگ شده بود. درس‌خواندن برای کنکور را با ورودم به کانون شروع کرده بودم و این وقفه‌ای که ایجاد شد، تأثیری در وضعیت درسی‌ام نگذاشت.
به‌طور میانگین چند ساعت در روز درس می‌خواندی؟
اوایل حدود 5 ساعت در روز درس می‌خواندم؛ اما نزدیک به کنکور تمام وقتم را صرف مطالعه و حل تست می‌کردم. قبلاً زمانی را صرف فضای مجازی می‌کردم که با نزدیک‌ترشدن به کنکور و با افزایش ساعت مطالعه‌ام، وقتی برای فضای مجازی صرف نمی‌کردم.
چطور برای خودت برنامه‌ریزی می‌کردی؟
در دورانی که به مدرسه می‌رفتم، تمام تلاشم را می‌کردم تا برنامه‌ی راهبردی را با برنامه‌ی مدرسه‌ام هماهنگ کنم. در ماه‌های آخر و دوران جمع‌بندی، از خودم آزمون جمع‌بندی می‌گرفتم و خیلی دقیق جاهایی را که ایراد داشتم، مشخص می‌کردم و برای رفع ایراداتم برنامه‌ریزی می‌کردم.
در کدام درس‌ها قوی‌تر بودی؟
در ریاضی و فیزیک و شیمی قوی بود. این‌ها درس‌هایی بود که بچه‌های هنرستان اغلب در آن‌ها ضعیف بودند. نمره‌ام در این درس‌ها بالاتر از 7 از 10 بود. دانش فنی تخصصی هم مرتبط با فیزیک بود که نتیجه‌ام در این درس هم خوب بود. در درس رله‌های قابل برنامه‌ریزی هم قوی بودم. اگر این درس را در کلاس می‌فهمیدم، مشکلی در آن نداشتم. در غیر این صورت پای سیستم می‌نشستم و کدنویسی می‌کردم تا به‌خوبی یاد بگیرم. نمره‌ام در این درس 10 از 10 بود.
از چه منابعی برای حل تست استفاده می‌کردی؟
در درس‌های اختصاصی از کتاب‌های کانون استفاده می‌کردم. کتاب آبی دوازدهم رشته‌ی الکتروتکنیک، کتاب زرد ده کنکور، کتاب زرد جامع دهم و یازدهم را هم داشتم.
برنامه‌ات برای آینده چیست؟
در رشته‌ی الکتروتکنیک دانشگاه مشهد پذیرفته شدم. با توجه به بیماری کرونا و اینکه سطح علمی دانشگاه مشهد هم خوب است، ترجیح دادم در دوره‌ی کاردانی در شهر خودم بمانم. در آینده می‌خواهم ادامه‌تحصیل بدهم و شاید برای ادامه‌تحصیل به کشور آلمان بروم. بعد از آن هم دوست دارم از نظر کاری آن‌قدر قوی باشم که با دست پر وارد صنعت بشوم.
سایر گفت‌وگوهای پرستو عسکری را در لینک زیر بخوانید: