برای تقویت مهارتهای فراشناختی دانشآموزان لازم است که به چند مسئلهی مهم پرداخته شود تا بتوان این مهارتها را توسعه داد.
توجه به استراتژیهایی که فراشناخت دانشآموزان را بهبود میبخشد درنهایت شکاف یادگیری را از بین میبرد؛ اختلاف بین آن چیزی که دانشآموزان واقعاً یاد گرفتهاند و آن چیزی که فکر میکنند یاد گرفتهاند. این موضوع با فراشناخت برطرف میشود؛ یعنی با «توانایی تفکر دربارهی فکرکردن».
یکی از پژوهشها نشان میدهد دانشآموزانی که قبل از هر امتحان در نظرسنجی کوتاه دربارهی امتحان شرکت کردهاند و از آنها خواسته شده که دربارهی آن امتحان فکر کنند و احساس خود را بنویسند، در مقایسه با دیگران، نمرههای بهتری کسب کردهاند. این موضوع به دانشآموزان کمک کرده است تا بینش خود را دربارهی استراتژیهای مطالعه و تقویت مهارتهای فراشناختی گسترش دهند و ابزاری برای یادگیری مستقل در اختیارشان قرار داده است.
در مقابل فقدان مهارتهای فراشناختی و توسعهنیافتن آن، به خطاهای آموزشی متعددی منجر میشود. شناخت و تفکر اشتباه دربارهی دانستهها مهمترین خطاست. دانشآموزانی که با وجود عملکرد ضعیف در امتحان، فکر میکردند که باید نمرههای عالی به دست آورند، ارزیابی نادرستی از وضعیت علمی خود دارند. این احساس اطمینانی است که بهاشتباه، به آنها دست میدهد و دربارهی دانستههای خود و شناخت میزان آمادگی خود در درسها دچار اشتباه میشوند.
فراشناخت به دانشآموزان کمک میکند تا فاصلهی بین آشنایی سطحی با مطلب آموزشی و درک عمیق آن را تشخیص دهند ، یادگیری خود را مدیریت کنند، از میزان یادگیری خود آگاه شوند و بتوانند پیشرفت خود را اندازهگیری کنند. علاوه بر این به رشد فکری دانشآموزان کمک میکند و به آنها میفهماند که فرایند یادگیری ثابت و ایستا نیست و با تلاش و پیوستگی و سختکوشی میتوانند پیشرفت بیشتری داشته باشند و بر بسیاری از مشکلات غلبه کنند.
منبع: www.edutopia.org