سطح مدرسه: راهکار دوم، استفاده از رویکرد راه‌حل محور در عمل
در صورت نبود دسترسی به آموزش درست رویکرد راه‌حل محور می‌توانید با تکرار و تمرین توصیه‌های زیر، و استفاده مکرر از آن‌ها در تعاملات اجتماعی صاحب رویکرد راه‌حل محور شوید.
بر گوش دادن تمرکز کرده و افکار خود را در پس‌زمینه قرار دهید.
با ارتباطات غیرکلامی نشان دهید که در حال گوش کردنید. به زبان بدنتان (جایی که به آن نگاه می‌کنید، شکل چهره و وضعیت بدنتان) توجه کنید.
به یاد داشته باشید گفتگوی واقعی، تمرکز بر سخنی است که فرد مقابل می‌گوید. تمرکز بر مسائل شخصی خود را به زمان دیگری موکول کنید. برای این کار باید از طرف مقابل جزئیات را با دقت بپرسید.
حقیقتاً به آنچه فرد دیگری می‌گوید علاقه‌مند باشید و از خود کنجکاوی مثبت نشان دهید.
در شرایط دشوار، از دادن مشاوره اجتناب کنید. به‌جای آن بپرسید که آن شخص چه‌کار می‌تواند بکند و از دست دیگران چه‌کاری برمی‌آید.
دستیابی به رویکرد راه‌حل محور و استفاده از آن، نیازمند تمرین فراوان و تفکر در رابطه با وضعیت و اقدامات خود است. درصورتی‌که متوجه شدید که در هنگام برقراری ارتباط، نمی‌توانید خوب عمل کنید، به خودتان سخت نگیرید. اندیشیدن در مورد موقعیت‌های گذشته باعث می‌شود که برای آینده تجربه‌ای جدید بیاموزید. همچنین اغلب ممکن است مسئله‌ای مجدداً مطرح شود و شما بتوانید آن مسئله را به‌وسیلهٔ تجربیات به‌دست‌آمده از شکست‌های گذشته و با استفاده از رویکرد راه‌حل محور حل کنید.
رویکرد راه‌حل محور همیشه منطبق بر اهداف و آینده‌نگری بوده و تمرکزش بر نقاط قوت و ارتباط است. از یاد نبرید تفکر راه‌حل محور به معنای عمل کردن به شیوه‌ای است که با هر روشی زندگی خود، دانش‌آموزان و والدین آن‌ها را آسان‌تر کنید.
سطح مدرسه: راهکار سوم، تمرین رویکرد راه‌حل محور با دانش‌آموزان
می‌توانید در مدرسه و در کلاس درس از رویکرد راه‌حل محور در زمینه‌هایی که دانش‌آموزانتان در آن‌ها ضعیف‌اند استفاده کنید.
در کلاس درس، می‌توانید از این روش در راستای هدف‌گذاری برای دانش‌آموزان به‌منظور دستیابی به سطح جدیدی از مهارت‌های مختلف استفاده کنید. این هدف‌گذاری باید در حضور دانش‌آموز و با همفکری با او انجام شود. هنگامی‌که دانش‌آموزان در تعیین اهداف خود دخیل شوند، برای دستیابی به آن‌ها متعهد می‌شوند. نکتهٔ اصلی این است که معلم / مربی/ بزرگ‌سال سطح مهارت را به‌تنهایی تعیین نمی‌کند، بلکه دانش‌آموز همواره با تعیین هدف با در نظر گرفتن منابع خود درگیر است.
توانایی‌ها، مهارت‌ها و سایر منابع دانش‌آموز باید متناسب با هدف باشد. هدف تعیین‌شده باید بنیادی، قابل‌دسترسی و مشخص باشد. استفاده از سؤال‌های زیر می‌تواند آموزگاران را در تعیین هدف‌ها یاری دهد:
می‌خواهید به چه چیزی برسید؟
→ به‌جای آنچه می‌خواهید از چه چیزی خلاص شوید
می‌خواهید از کدام مسیر وارد شوید؟
→ به‌جای آنچه می‌خواهید از چه چیزی دور شوید
چه چیزی را می‌خواهید شروع کنید؟
→ به‌جای چه چیزی را می‌خواهید قطع کنید
چه چیزی به‌جای مشکل قرار می‌گیرد؟
→ اهداف واقعی
مهم است که در این رویکرد به توانایی‌هایی که دانش‌آموزان در حال حاضر دارند و از آن‌ها غافل‌اند توجه شود و این توانایی‌ها برجسته شوند. با این کار، تجارب احساسی مثبت ایجاد می‌شوند، این توانایی‌ها می‌توانند باعث ایجاد انگیزه و دستیابی به سطح مهارت‌های بعدی شوند.
سطح مدرسه: راهکار چهارم، گسترش ذهنیت راه‌حل محور در مدرسه
رفتار شما بهترین نمونه‌ی استفاده از رویکرد راه‌حل محور است.
رفتار شما به همکارانتان نشان می‌دهد که رویکرد راه‌حل محور چیست و اثرش بر موقعیت‌های اجتماعی مختلف چگونه است. کسانی که از این روش در کارشان استفاده می‌کنند اغلب با این سؤال از طرف دیگران مواجه می‌شوند که: «دقیقاً چه‌کاری انجام دادی و چگونه انجامش دادی؟»
برای مثال، با آموزش هم‌زمان یا مشترک با یکی از معلمان که در رویکرد متمرکز بر راه‌حل آموزش دیده است، همکاران شما قادر خواهند بود تا مفهوم رویکرد راه‌حل محور را در عمل مشاهده کنند. شما همچنین می‌توانید همکاران خود را تشویق کنید تا در آموزش رویکرد متمرکز بر راه‌حل شرکت کنند یا با پیروی از دستورالعمل‌های توصیف‌شده در مراحل فوق، شیوه‌های آموزشی خود را تغییر دهند.
منبع:
https://hundred.org/en/innovations/a-solution-focused-mindset-in-a-city