استراتژی بازگشت سیدعرفان رضوی رتبهی 26 منطقه 1 تجربی:
در عمومیها و اختصاصیها استراتژی بازگشت من متفاوت بود.
در عمومیها سوال تکواژ و واژه و درک مطلب عربی را برای آخر کار میگذاشتم، چون سوالهای عمومی خیلی تحلیلی نیستند و اگر در سوالی بین دو گزینه شک میکردم و دلیل منطقی برای رد یک گزینه (بین دو گزینه) پیدا نمیکردم بدون تلف کردن وقت آن را برای آخرکار یعنی بعد از درک مطلب عربی میگذاشتم.
در اختصاصیها ندانستن مطلب و بلد نبودن سوال تقریبا هیچوقت مشکل من نبوده، فقط در دو حالت باید روش جدیدی به کار میبردم تا مشکلم را حل کنم:
مشکل اول در سوالاتی بود که اشتباه شخصی در حل مساله انجام میدادم و مسئله در یک مرحله متوقف میشد. در این نوع سوالات بلافاصله سوال را رها میکردم تا در وقتی که اضافه میآوردم آن را حل کنم.
مشکل دوم در مسئلههای جدید و ایدهدار بود به این علت که شاید قبلا شبیه آن را ندیدهام و با مسیر حل آشنا نیستم حل مسئله بیش از حد وقت من را بگیرد. این مسائل را دور اول کامل حل نمیکردم فقط مرحله اول حل را مینوشتم تا بار دوم که به این سوال برمیگردم ایدهی حل را داشته باشم و خیلی سریع مسئله را حل کنم. در نوشتن ایدهی اولیهام برای راهحل تمام محاسبات را جزبه جز مینوشتم و از ذهنی انجام دادن خودداری میکردم چون پایهی من برای ادامهی حل مسئله بود.
تشخیص این دو نوع سوال مشکل را هم سر جلسه انجام میدادم و قبل از آزمون، پیش فرضی برای سوالات خاصی نداشتم.
تهیه و تنظیم
ناهید منجمی