1. همه‌ی مولکول‌های آلی، کربن دارند ولی همه‌ی مواد کربن‌دار، ماده‌ی آلی نیستند.
2. اتصال نوکلئوتیدها به هم توسط نوعی پیوند کووالانسی به نام فسفودی استر است.
3. اسید آمینه‌ها با نوعی پیوند کووالانسی به نام پیوند پپتید به هم وصل می‌شوند.
4. گیاهان «همه»ی دی ساکاریدها را نمی‌توانند بسازند (مثال: لاکتوز).
5. دی ساکارید ساکارز جزء محیط حداقل زندگی قارچ مورد مطالعه‌ی بیدل و تیتوم یعنی کپک نوروسپورا است.
6. باکتری E.coli در روده‌ی انسان اگر گلوکز نباشد از دی ساکارید لاکتوز استفاده می‌کند.
7. گلیکوژنی که در غذاهای جانوری وجود دارد در دستگاه گوارش انسان توسط آنزیم‌های برون‌سلولی هیدرولیز می‌شود.
8. گلیکوژنی که در صورت نیاز در جگر انسان هیدرولیز می‌شود توسط آنزیم درون‌سلولی است.
9. نشاسته در دستگاه گوارش انسان توسط آنزیم‌های برون‌سلولی هیدرولیز می‌شود.
10. در چربی‌های سیرنشده به علت وجود پیوند دو یا سه‌گانه فاصله‌ی بین اسیدهای چرب در این چربی‌ها بیش‌تر است.
11. لیپیدها پلیمر نیستند به استثنای موم‌ها.
12. کلسترول در ضخامت غشای سلول‌های جانوری دیده می‌شود و منشأ سنگ‌های صفراوی است.
13. آلبومین پروتئین ذخیره‌ای است و آلبومن ذخیره‌ی غذایی نهاندانگان تک‌لپه‌ای مانند گندم است و3nکروموزومی است.
14. میکروتوبول و ریزرشته و هیستون جزء پروتئین‌های ساختاری هستند.
15. پروتئین‌هایی که در سیتوکینز، کمربند انقباضی را می‌سازند جزء پروتئین‌های منقبض‌شونده هستند.