همهی مربیان مسائل بسیاری را در زمینهی پروژههای گروهی برای یادگیری بهتر و مزایای آن آموختهاند. همکاری و تعامل بهسادگی باعث ارتقای سطح کیفی یادگیری شده و این عامل به عنوان یک مهارت مهم در زمینهی آموزش پذیرفته شده است. معمولاً موانع بسیار ناچیزی در مقابل اینکه فعالیتهای گروهی دانشآموزان اثربخش باشد وجود دارد؛ زیرا فعالیتهای گروهی همواره راهی به سوی یادگیری بهتر بوده است.
با وجود این، چالشی که فراروی مربیان قرار دارد عدم تمایل دانشآموزان به کار گروهی نیست، بلکه این است که چگونه این فعالیتها هدفمند و مؤثر باشد. تعاملِ تعداد زیادی از اعضا در یک گروه، همان گونه که به افزایش یادگیری منجر میشود، گاهی با پایین آوردن میزان هماهنگی و انضباط، موجب دور شدن از هدف اولیهی ترسیمشده در ابتدای بازهی آموزشی میشود.
راهنماییهای زیر تلاش میکند تا ایدههای جدیدی برای اثربخش شدن فعالیتهای گروهی ارائه دهد. فعالیتهایی که همهی ما خاطرات لذتبخشی از انجام آنها در ذهن داریم.
بر اساس تواناییها گروهبندی کنید:
با توجه به نوع تکالیف و وظایف باید با در نظر گرفتن توانمندیهای فردی، گروهها را واقعبینانه تشکیل دهید. مطالعات نشان میدهند که در بسیاری از موارد، گروهبندیهای چند درجهای از افراد، شامل دانشآموزان بسیار قوی و سایرین در یک گروه، اثری مطابق آنچه در هدفگذاری اولیه محاسبه شده است ندارد. در صورت وجود تفاوت میان میزانِ توانمندی افرادِ یک گروه در انجام تکالیف، هماهنگی میان اعضا با چالش مواجه خواهد بود. برای حل این موضوع باید از دانشآموزان قویتر بخواهید تا همهی تلاش خود را برای به اشتراکگذاری دانش خود با سایر همگروهیها به کار گیرند.
گروههایِ با تواناییِ کمتر باید به طور ویژه تحت حمایت مربی قرار گیرند. برای این گروهها باید برنامهریزیهای لازم برای کاهش دادن هر چه بیشتر اختلاف سطح نسبت به گروههای قویتر صورت بگیرد. به خاطر داشته باشید که یکی از مزایای بزرگ فعالیتهای گروهی، مشخص شدن سطوح مختلف توانمندی و هماهنگی است. باید از این تعیین سطح در جهت ارتقای سطح استفاده کرد.