بهترین واکسنهای موجود در بازار مبتنی بر روش "ویروس غیرفعال" تولید می شوند. بر این اساس ویروس های زنده به صورت شیمیایی یا فیزیکی به نوعی دستکاری می شوند که بی تاثیر بودنشان از بین می رود. این روش می تواند با یکسری مخاطرات مهم بیولوژیکی نیز همراه باشد که در نتیجه همواره به انجام اقدامات شدید ایمنی نیاز است.
از این رو در سالهای اخیر تلاش شده تا این شیوه تولید واکسن با روشهای جدیدی جایگزین شود که خطرات کمتری به همراه داشته باشد. از آن جمله می توان به کلاسی از واکسنها موسوم به " واکسنهای زیرواحد" (subunit vaccines) اشاره کرد. در این نوع واکسنها تنها برخی پروتئین های ویروسی که سیستم ایمنی بدن فرد را به واکنش وادار می کنند مشاهده می شود.
اما مشکل اینجاست که این نوع واکسنها به طور کلی ایمن‌زا نیستند که این به معنای ایجاد سطح ضعیفی از سپر حفاظتی در بدن در برابر ویروس های بیماری زاست.
این نقصان معمولا با افزودن سایر ترکیبات مکمل برای تقویت واکنش سیستم ایمنی جبران می شود که مخاطرات خاص خود را به همراه دارد. اکنون جایگزینی بی خطر برای مکملهای رایج ارایه شده است: گنجاندن پروتین های ویروسی درون نوعی ریزذره زیستی.
گروهی از محققان دانشگاه سانتیاگو کامپوستلای اسپانیا ثابت کرده اند که با استفاده از نوعی زیست ماده مخصوص که فرآیند تولید آن ارزان و بی خطر است واکسن هایی با مخاطرات جانبی کمتر تولید خواهد شد.
آنها واکسن های مختلفی را که به این روش جدید تولید می شوند بر روی موشهای آزمایشگاهی مورد بررسی قرار داده و شاهد تاثیرگذاری قابل توجهشان به رغم کم خطرتر بودنشان بودند.