کودکانی که به اوتیسم مبتلا میشوند میل کمتری به ورزش کردن دارند.
اوتیسم یا درخودماندگی بیماری است که از سن سه سالگی علائم آن در کودکان آشکار میشود. این کودکان کمتر از دیگران گرایش به حرف زدن دارند و در مهارتهای اجتماعی دچار مشکل میشوند. کودکانی که اوتیسم دارند کمتر از کودکان عادی فعالیت و ورزش میکنند. مطالعات جدید نشان داده است، این کودکان در طول روز 50 دقیقه کمتر فعالیت با شدت متوسط انجام میدهند و 70 دقیقه بیشتر مینشینند.
این مطالعات به تازگی در دانشگاه اورگان انجام شده است و در این مطالعات 29 کودک مورد بررسی قرار گرفتند.
یکی از محققان میگوید: با وجود این که کودکان مبتلا به اوتیسم کمتر فعالیت و ورزش میکنند تقریبا آمادگی جسمانی مشابهی نسبت به دیگر کودکان دارند و این مساله بسیار جالب است. تنها در یک فاکتور این کودکان عقبتر از دیگران هستند و این فاکتور قدرت است. آمادگی هوازی، انعطاف پذیری و رشد قدی و وزنی در این کودکان با دیگر کودکان تفاوتی ندارد.
در این مطالعات 17 کودک اوتیسم با 12 کودک عادی مقایسه شدند. حرکات این افراد به کمک شتاب سنج اندازهگیری شد و تستهای مختلف از آنها گرفته شد.
بررسیهای بیشتری لازم است تا مشخص شود که چرا کودکان مبتلا به اوتیسم کمتر گرایش به ورزش و فعالیت دارند. ممکن است دلیل این مساله کمتر بودن گرایش آنها به شرکت در گروهها و برنامههای ورزشی باشد که اگر این چنین است، باید تغییراتی در برنامه آنها صورت گیرد.
یکی از محققان میگوید: این کودکان توانایی ورزش کردن را دارند و تنها باید فرصت این کار به آنها داده شود. به والدین پیشنهاد میکنم که کودکان مبتلا به اوتیسم را به پیاده روی روزانه ببرند یا در برنامههای ورزشی شرکت دهند. ورزش برای سلامت لازم است و آنها باید هر کاری را انجام دهند تا کودکانشان فعالتر باشند.