یک روانشناس کودک، عدم تحرک تمام اعضای بدن در بازیهای رایانهای را مهمترین آسیب دانست و افزود: یک جا نشستن میتواند عامل بسیاری از بیماریهای جسمی برای نوجوانان باشد، درحالیکه فعالیت ذهنی در فعالیتهای علمی بسیار بیشتر است .
حمیدرضا دائمی گفت: بازی ابعاد گوناگونی دارد و علاوه بر بعد تفریح، شادی و تخلیه هیجان باید یک هدف را نیز دنبال کند تا ذهن کودک را پرورش دهد و درعین حال باعث فعالیت بدنی کودک نیز باشد.
هیجانات نابجا باعث به هم ریختگی اعصاب کودک میشود
وی با بیان اینکه تخلیه هیجانات برای کودک لازم است، افزود: گاهی این هیجانات نابجا تحریک میشود و باعث به هم ریختگی اعصاب کودک میشود خصوصا شکستهایی که کودک در بازی میخورد و او را به تلاش وا میدارد؛ درحالیکه این تلاشها واقعی نیست باعث فشارعصبی به کودک میشود.
دائمی افزود: رعایت رده بندی سنی بازیها برای کودکان و نوجوانان بسیار با اهمیت است، چرا که در یک بازی و در فضای حقیقی کودک صرفا در حد تواناییاش میتواند بازی کند و شاید همین امر سبب انگیزه برای رشد کودک شود؛ اما بازی کامپیوتری مناسب سن کودک نیست و فقط فشارهای عصبی به کودک وارد میشود و او را از بازی دلزده میکند و نمیتوان به نقاط ضعف و قوت خودش پی ببرد.
استاد دانشگاه علامه طباطبایی ادامه داد: برای تالیف کتاب درباره ردهبندی سنی آن چندین متخصص اظهارنظر میکنند، بنابراین باید در بازیهای رایانهای نیز یک نظارت دقیق صورت بگیرد و متخصصین در خصوص ردهبندی سنی این بازی کار کارشناسی انجام دهند و خانوادهها نیز در خرید بازی مناسب توجه لازم را داشته باشند.
وی افزود: برای تولید بازیهای داخلی باید روانشناسان متخصص در امور کودک و بازی، با سازندگان این بازیها یک کارگروه تشکیل دهند تا بتوانند نیازهای سمنهای مختلف را به خوبی شناسایی کنند و بازیهای خیلی ساده و یا پیچیده طراحی نکنند.
دائمی با تاکید بر اینکه باید سن ورود جوانان به جامعه را کاهش داد، افزود: باید در سنین کودکی و نوجوانی فرد وارد اجتماع شود و جامعه را تجربه کند،.
این روانشناس کودک با بیان اینکه یادگیری اجتماعی مسئله مهمی در بازی کودکان است، تصریح کرد: زمانی که الگوی خشونت به کودک ارائه شود و افراد به وسیله خشونت به اهدافشان برسند، این مسئله در یادگیری اجتماعی کودک تاثیرگذار است. تحقیقات نشان داده است گروهی از کودکان که برای خشونت پاداش دریافت کردهاند در مقابل گروهی که پاداش دریافت نکردهاند، درآینده برای رسیدن به اهدافشان با خشونت بیشتری عمل میکنند.
بازیهای رایانهای کودکان را از رشد اخلاقی، عاطفی، اجتماعی و شناختی باز میدارد
دائمی با بیان اینکه در بازیهای کودکانه رشد اخلاقی، عاطفی، اجتماعی و شناختی حاصل میشود، تاکید کرد: اما در بازیهای رایانهای این مسائل دیده نمیشود چرا که قهرمان مجازی نمیتواند زمینهساز رشد اخلاقی و رشد اجتماعی و شناختی کودک شود. وجود این چنین الگوهایی برای کودکان قطعا در بزرگسالی و حضور در اجتماع و رفتار با همسر و فرزندان موثر است.
والدین از آسیبهای اجتماعی بازیهای رایانهای غافل هستند
دائمی با بیان اینکه فضای مجازی و بازیهای رایانه بسیار جذاب و متنوع هستند و قابلیت پر کردن تمام وقت کودک را دارد، گفت: در مواردی دیده شده است که کودک 14 ساعت پای رایانه نشسته و اگر کودک را به حال خود رها کنیم، تمام زندگی او را فرا خواهد گرفت. والدین نیز فکر میکنند چون کودک در گوشهای آرام نشسته و از خطرات بیرون در امان است بهترین شرایط برای او فراهم شده و از آسیبهای اجتماعی بازیها غافل هستند.
وی افزود: تجربه 20 ساله من در مراکز مشاوره نشان داده است که والدین به دنبال آن هستند تا وظایفشان را بر عهده دیگران بیندازند و اشتغال بیش از حد باعث شده تا والدین برای انجام تکالیف خود به سمت سازمانها و ابزارهای مختلف بروند و از مسئولیت خود سرباز زنند. در حالیکه پدر و مادرها موظفند برای فرزندانشان وقت بگذارند خصوصا قبل از سنین نوجوانی، کودک نیازمند این است که همچون سه وعده غذایی در چندین نوبت والدین با او همبازی شوند تا در شکلگیری شخصیت اجتماعی کودک دخیل باشند.