برای مشاهده فیلم های معرفی رشته تجربی کلیک کنید
محمدجواد عرب‌پور فتح‌آبادي، رتبه‌ي 10 منطقه‌ي 3 و رتبه‌ي 176 کشور سال 90، دانشجوي رشته‌ي پزشکي دانشگاه علوم پزشکي تهران
من رشته‌ي پزشکي را به خاطر علاقه‌اي که به علم پزشکي و مسئوليت‌هاي پزشک داشتم انتخاب کردم نه به دليل جايگاه اجتماعي پزشکان! مخصوصاً براي رشته‌ي پزشکي علاقه خيلي خيلي مهم است؛ چون هم مدت تحصيل آن زياد است و هم جزء رشته‌هاي سخت محسوب مي‌شود. ما نمي‌توانيم خودمان را مجبور کنيم که 10 الي 15 سال مطالبي را بخوانيم که علاقه‌اي به آن‌ها نداريم و تازه بعد بخواهيم با جان انسان‌ها بازي کنيم! يک پزشک قرار است در آينده پاسخ‌گوي فرزندي باشد که پدرش را به او مي‌سپارد. بايد پاسخ‌گوي مادري باشد که با هزار اميد فرزندش را به او مي‌سپارد. پزشک با جان مردم سروکار دارد. بايد با آگاهي از تمام مسئوليت‌هاي يک پزشک و پذيرش آن‌ها اين رشته را انتخاب کند. اگر پزشکي را به اين علت انتخاب کنيم که به ما بگويند "پزشک" هم در حق خودمان ظلم کرده‌ايم و هم در حق پزشکان موفق و به خصوص در حق علم پزشکي و هم در حق افرادي که در آينده به عنوان "بيمار" به ما مراجعه خواهند کرد.
تصورم از رشته‌ي پزشکي و مسيرش و آينده‌اش عوض نشده چون تصوري که قبل از ورود به دانشگاه داشتم کاملاً آگاهانه بود. دانشگاه تهران دوره‌ي پزشکي عمومي را حدود 7 سال و نيم آموزش مي‌دهد. قطعاً درصد خيلي بالايي از فارغ‌التحصيلان تمايل به ادامه‌ي تحصيل تا مقطع تخصص و فوق تخصص را دارند اما پذيرش کم است. به همين علت رقابت خيلي زياد است و اگر بخواهيم در گرايشي که علاقه داريم ادامه‌ي تحصيل دهيم بايد از همين اول ورود به دانشگاه يک برنامه‌ي راهبردي بلندمدت داشته باشيم. من علاقه‌مند به جراحي مغز و اعصابم.
به طور کلي چيزي حدود 7 سال دوره‌ي پزشکي عمومي طول مي‌کشد که اگر اجازه‌ي شرکت در آزمون تخصص را نداشته باشيم بايد 4 سال طرح برويم و بعد مي‌توانيم دوباره امتحان تخصص بدهيم. بعد از اتمام دوره‌ي تخصص هم طرح داريم. درس‌هاي تخصصي رشته‌ي پزشکي بيش‌ترين شباهت را به زيست‌شناسي دوران دبيرستان دارد. مثلاً کسي که به آن درس علاقه دارد احتمالاً به درس‌هاي رشته‌ي پزشکي هم علاقه خواهد داشت. مهم‌ترين عامل براي موفقيت در اين رشته علاقه و پشتکار است. توانمندي‌هايي همچون قدرت تحليل مسائل، قدرت تحقيق و از همه مهم‌تر همان خودآموزي کانون نياز است؛ چون حجم مطالب خيلي زياد است ، بايد به ياد داشته باشيم که بايد خودمان هم چيزهايي را بدون استاد ياد بگيريم.