Gerund-زبان یازدهم-درسنامه-فائزه کریمی

کانونی های عزیز سلام!

برای دسترسی به مطالب بیشتر و تعامل با گروه عمومی کانون فرهنگی آزموش می توانید صفحه اینستاگرام عمومی کانون را با یک کلیک دنبال کنید.

اسم مصدر (Gerund)

می‌دانیم که اسم‌ها در زبان انگلیسی می‌توانند نقش‌های نهادی، مفعولی یا متممی داشته باشند. به این جمله‌ها نگاه کنید:

David bought a new IPad.             دیوید آی‌پد جدیدی خرید.                                                                        

I visited David last night.         من دیشب از دیوید دیدن کردم.                                                                

He is very similar to David.     او خیلی شبیه دیوید است.                                                                          

در مثال‌های بالا، دیوید دارای نقش‌های مختلفی است. در جمله‌ی اول نقش نهادی دارد، زیرا قبل از فعل آمده است. در جمله‌ی دوم نقش مفعولی دارد، زیرا پس از فعل قرار گرفته است. در جمله‌ی سوم بعد از حرف اضافه‌ی to قرار گرفته، پس دارای نقش متممی یا مفعول حرف اضافه‌ای است. 

وقتی به فعلی پسوند ( -ing ) اضافه کنیم، تبدیل به اسم مصدر یاgerund  می‌شود. به مثال‌های زیر دقت کنید:

study + (ing)           studying    مطالعه

swim + (ing)           swimming    شنا

help + (ing)           helping    کمک

Swimming for a long time made him tired.          شنا برای مدت طولانی، او را خسته کرد.          

He wants to give up smoking.                   او می‌خواهد کشیدن سیگار را ترک کند.         

John is good at painting.                      جان نقاشی‌اش خوب است.                             

در جمله‌های فوق، می‌بینید که اسم‌های مصدر swimming، smoking و painting درست همانند اسم‌های معمولی، به‌ترتیب نقش‌های نهادی، مفعولی و متممی دارند. 

نکته:‌ اسم‌های مصدر در حالت نهادی، همیشه مفرد هستند و با فعل‌های مفرد به‌کار می‌روند، اما اگر دو یا چند اسم مصدر با هم به‌کار روند باید از فعل جمع استفاده کنیم. نگاه کنید:

Walking is very useful for our health.پیاده‌روی برای سلامتی‌مان بسیار سودمند است.                                    

                                                              فعل مفرد        

Walking, jogging and swimming are very important for our health.  

                                   فعل جمع                                                      

پیاده‌روی، دوی آرام و شنا برای سلامتی‌مان بسیار مهم هستند.     

گاهی بعد از اسم مصدرها، اسم دیگری نیز به‌کار می‌رود. مثال:

Learning English is very important.                یادگیری انگلیسی بسیار مهم است.               

I enjoy reading books a lot.          من از خواندن کتاب‌ها بسیار لذت می‌برم.                                   

نکته‌: در تابلوهای هشدار، آوردنno  قبل از اسم مصدر، به معنی «ممنوع بودن آن کار» است:

No smoking!              سیگار کشیدن ممنوع!                           No parking!پارک کردن ممنوع!              

از مبحث اسم مصدر یا gerund می‌توان به دو نتیجه‌ی بسیار مهم زیر دست یافت:

1- بعد از برخی فعل‌ها مانندenjoy ،give up ، keep on، finish، imagine، mind، quit، love، hate،go on ، suggest،  keep و ... فعل بعدی به صورت gerund (ing دار) به‌کار می‌رود.

I hate waiting at the bus stops. من از انتظار کشیدن در ایستگاه‌های اتوبوس متنفرم.                                         

Dorsa enjoys writing books. دُرسا از نوشتن کتاب لذت می‌برد.                                                                           

2- اگر بعد از حروف اضافه مانند to، from، in، on،at ، about، of، .... بخواهیم فعل بیاوریم، این فعل به صورت gerund (ing دار) خواهد بود. 

He is interested in watching scary films.او به تماشای فیلم‌های ترسناک علاقه مند است.                                                   

In spite of missing the train, we arrived on time.علی‌رغم از دست دادن قطار، ما سرِ وقت رسیدیم.          

نکته‌: آوردن go به همراه اسم مصدر، به فعالیت‌های تفریحی اشاره دارد. مثال: 

go skiing  اسکی رفتن                              go fishing ماهی‌گیری رفتن         

go sailing   قایق‌سواری رفتن  

مصدر با to ) (Infinitive

در بخش writing درس گذشته دیدیم که اگر به فعل اصلی (ing) اضافه کنیم، تبدیل به اسم مصدر یاGerund  می‌شود. در این درس می‌آموزیم که اگر قبل از فعل اصلی to بیاوریم، تبدیل به مصدر با to یا Infinitive خواهد شد. 

مصدرهای همراه با to  می‌توانند قبل از فعل و در نقش نهادی ظاهر شوند. این دو جمله را با هم مقایسه کنید: 

Playing table tennis is my favorite hobby.

To play table tennis is my favorite hobby.

می‌بینید که هم اسم مصدر و هم مصدر با to می‌توانند در نقش نهاد جمله به‌کار روند. اما توجه داشته باشید که کاربرد اسم مصدر، رایج تر است.

از مصدر با to می‌توان در نقش مفعول جمله هم استفاده کرد:

My favorite hobby is to play table tennis.

در درس پیش دیدیم که بعد از برخی فعل‌ها مانند enjoy، finish، hate و مانند آن، فعل بعدی به صورت (ing دار) خواهد بود. در این درس با فعل‌هایی آشنا می‌شویم که فعل بعد از آن‌ها به صورت مصدر با to (فعل to دار) به کار می‌رود. مهم‌ترین فعل‌هایی که بعد از آن‌ها فعل toدار به کار می‌روند عبارتند از: 

want, try, decide, tell, promise, agree, expect, learn, remember, choose

I expect him to be quiet. من از او انتظار دارم که ساکت باشد.                                                                               

Nancy tried to find a good answer for the question.

 نانسی سعی کرد برای آن سوال، پاسخ خوبی پیدا کند.                     

نکته:‌ درحالت منفی، کافی است قبل از مصدر با to، از not استفاده کنیم: 

He agreed not to leave the office early. او قبول کرد که زود اداره را ترک نکند.                                             

نکته:‌ بعد از برخی صفت‌ها مانند happy، sad، careful، sorry، lucky، amazed و ... می‌توانیم از مصدر باto  استفاده کنیم. 

He was sorry to make such a big mistake.او از این که چنان اشتباه بزرگی کرد متاسف بود.                          

He is very careful not to disturb their peace.او خیلی مراقب است که آرامش آن‌ها را برهم نزند.