چشم روی هم گذاشتیم و ۲۱ روز از ماه زیبای فروردین هم گذشت.امروز شنبه هست و منتظرم دانش آموزان آنلاین شوند .ای کاش در مدرسه بودیم و دانش آموزان با شور و هیجان وارد حیاط مدرسه می شدند.
علی:سلام خانم،سلام بچه ها.
به همین ترتیب یکی بعد از دیگری سلام می گفتند.
احمدرضا:خانم می خواهم از دوستانم تشکر کنم.
من:چه عالی ! دلیل تشکرت را هم به ما می گویی؟
احمدرضا:خانم من تا نیمه ی نوروز اصلاً مطالعه نداشتم و در آزمون ۷ فروردین هم نتیجه ی خوبی نگرفتم و خیلی ناراحت شدم اما وقتی صحبت های دوستانم را شنیدم انگیزه ام زیاد شد و کتاب نوروز را حل کردم و خودم را برای آزمون آماده کردم. می دانستم کانون یک آزمون هدیه برای ما در نظر گرفته و این برای من خیلی خوب بود. با اینکه در آزمون ۱۴ فروردین رشد چندانی نداشتم ناامید نشدم و باز هم تلاش کردم اما
در این مدت متوجه شدم در کدام درس ها نیاز به مطالعه ی بیشتری دارم و سوال هایی هم برایم پیش آمده که یادداشت کرده ام تا از شما بپرسم.
از تمام دوستانم که به من روحیه داده اند تشکر می کنم.
من متوجه شدم تلاش کردن خیلی خوب است و با تلاش به خواسته هایم می رسم.
می خواهم به دوستانم بگویم اگر بین شما کسی نتوانسته از ایام نوروز استفاده کند می تواند همین روزها دوباره شروع کند.
خانم من در آزمون نتیجه ی خیلی خوبی گرفته ام.کارنامه ام را برای شما ارسال می کنم.
همگی احمدرضا را تشویق کردیم . بعضی از دانش آموزان هم مانند احمدرضا از دوستانشان تشکر کردند و خوشحال بودند که در آزمون جدید نتیجه ی خیلی خوبی گرفته اند.بعضی ها هم می گفتند تصمیم گرفته اند از همین امروز تلاششان را بیشتر کنند.
اشکان:خانم آزمون هدیه ی ۱۴ فروردین برای ما که از روزهای اول فرودین هم درس می خواندیم خیلی خوب بود چون یک بازخورد دیگر از روش مطالعه ی خود گرفتیم و برای آزمون ۲۰ فروردین برنامه ریزی کردیم.
مهراد:اشکان درست می گوید ای کاش این آزمون های هدیه بیشتر شود.