در گوشهگوشهی یزد میتوان به نظارهی تاریخ نشست و از غرقشدن در زیباییهای آن لذت برد. آنچه این شهر را نسبت به بسیاری از شهرهای ایران متمایز کرده، بافت سنتی آن است که هرکسی را به تماشای گوشهگوشهی آن وامیدارد؛ شهری که هر لحظه با دیدنیهایش غافلگیرمان میکند.
در مرکزاین شهر، میدانی تاریخی و مهم قرار دارد که مجموعهای از ساختمانها را در خود جای داده و یکی از دیدنیترین قسمتهای یزد است که دیدهها را بهسوی خود میکشاند. مردمان این شهر در این میدان گرد هم میآیند تا غرق در زیباییهای آن شوند و در کنار رقص فوارهها، بخشی از تاریخ این سرزمین کهن را به نظاره بنشینند. نامش میدان امیرچخماق است یا بهقول ساکنان شهر یزد،میرچخماق یا میرچماق کهدر طول زمانهای مختلف یکی از میدانهای اصلی برای تجمع مردم یزد بوده و به همین دلیل است که میدان امیرچخماق علاوه بر اینکه سمبل استان یزد است، میدان حماسههای یزدیها نیز شناخته میشود. امیرچخماق مجموعهای متشکل از تکیه، میدان، حمام عمومی، کاروانسراها، خانقاه، قناتخانه و چاه آب سرد را برای آبادانی یزد ساخت. مهمترین این بناها مسجدی استبا نام مسجد جامع نو که در جلوی این مسجد هم، میدانگاهی بزرگ ساختند تا جلوهای متفاوت به آن بخشد. آن میدانگاه از همان زمان به میدان امیرچخماق مشهور شد و بعدها، بنای مسجد را نیز، مسجد امیرچخماقخواندند.
* در کتاب مطالعات اجتماعی چهارم دبستان در صفحهی 72، به شهر یزد توجه شده است.