آیا فرزندمان برای مدرسه دل‌تنگ شده است؟
آیا فرزندمان از زیادماندن در منزل خسته شده است؟
چگونه می‌توانیم به آن‌ها بیاموزیم رفتار خود را با وضعیت جدید تنظیم و منطبق کنند؟ حالا که بسیاری از کودکان دنیا مجبور به یادگیری در خانه شده‌اند، نه‌تنها کمک به بچه‌ها برای یادگیری الکترونیکی و مجازی و غیرحضوری‌شان حضور اولیا را می‌طلبد، بلکه اجرای برنامه‌های غیردرسی و گذراندن اوقات تفریح و استراحتشان مسئله‌ی جدی اولیا شده است.
مدرسه تنها مکانی برای یادگیری درس‌ها نبود؛ بلکه بخشی از کار مدارس به آموزش مهارت‌های اجتماعی، فرهنگی و تربیتی مربوط می‌شد. اگر از آموزش فرزندتان راضی هستید، نباید بگذارید تعاملات اجتماعی و حضوری او متوقف شود. برای گفت‌وگوهای تصویری و صوتی با دوستان و هم‌کلاس‌هایش برنامه‌ریزی کنید. بازی‌های فیزیکی، ورزش، خواندن کتاب‌های علمی و داستانی را در برنامه‌اش بگنجانید. هفته‌ای یک بار در حضور او با معلمش گفت‌وگو کنید و از او راهنمایی بگیرید. اگر امکان داشت از کلاس‌های زبان، نقاشی و ورزش به‌صورت آنلاین بهره ببرید. هنگام بازی‌های کامپیوتری تنهایش نگذارید. بیش از قبل مراقب تغذیه و خواب مناسب او باشید.
خلاصه‌‌ی کلام، با آن‌ها وقت بگذرانید و بیش از پیش گفت‌وگو کنید.