از چهارم دبستان تا مهندسی کامپیوتر صنعتی‌شریف
در تابستان همیشه درس ریاضی را می‌خواندم
کهبد آئینی در یک نگاه
شهر: ساری (استان مازندران)
مدرسه‌ی دبستان: فرهنگ
سال‌های حضور در کانون: از چهارم تا هفتم و از دهم تا دوازدهم به‌مدت 7 سال
میانگین‌تراز: 7480
رتبه‌ی کنکور: 31 ریاضی
رشته‌ی قبولی: مهندسی کامپیوتر دانشگاه صنعتی‌شریف
شغل پدر: مهندس مکانیک
شغل مادر: کارشناس شیمی دانشگاه تهران، نمایندگی بیمه
حضورت در آزمون‌های کانون چگونه شروع شد؟
زمانی که چهارم دبستان بودم، با هدف قبولی در مدرسه‌ی تیزهوشان در آزمون‌ها شرکت کردم. خودم خیلی علاقه داشتم که در مدرسه‌ی تیزهوشان درس بخوانم؛ برای تمرین بیشتر و آمادگی بیشتر، در آزمون‌های کانون شرکت کردم.
آیا در آزمون تیزهوشان قبول شدی؟
بله. قبول شدم و از مدرسه‌ی تیزهوشان ساری خیلی راضی بودم. شش سال در آن مدرسه بودم. مدرسه‌ی ما وسط جنگل بود. امکانات خوبی داشت و مدیر و معلم‌ها طوری بودند که دوست داشتی همیشه در مدرسه باشی. دانش‌آموزان موفقی هم داشت.
به رشته‌ی مهندسی کامپیوتر علاقه داشتی؟
از کودکی به مهندس‌شدن علاقه داشتم و این شغل را انتخاب کرده بودم. گاهی به مهندسی معماری علاقه‌مند می‌شدم و گاهی بین رشته‌های مهندسی برق و مکانیک و کامپیوتر مردد بودم.
خانواده چه نظری داشتند؟
پدرم به مکانیک علاقه داشت که رشته‌ی خودش بود؛ اما اصرار نمی‌کرد و انتخاب را به خودم واگذار کرده بود.
انتخابت به قوی‌بودن در درس ریاضی ربط داشت؟
بله. از اول دبستان به درس ریاضی علاقه‌ی زیادی داشتم و نمره‌ی ریاضی‌ام در کنکور، 85 شد.
پس در این درس در دوره‌ی دبستان هم قوی بودی.
بله. خیلی این درس را دوست داشتم. از مهدکودک به پدرم اصرار می‌کردم که به من جمع و تفریق یاد بدهد. در دوران دبستان هم چون برای آزمون تیزهوشان می‌خواندم، بیشتر قوی شدمغ ولی اوج آن در دوره‌ی دبیرستان بود که برای کنکور آماده می‌شدم.
تأثیر آزمون‌ها در قبولی‌ات در آزمون تیزهوشان چقدر بود؟
می‌دانستم که در آزمون تیزهوشان قبول می‌شوم. وضعیت درسی خوبی داشتم؛ اما آن‌قدر قوی نبودم و در سطح شهر از من قوی‌تر، زیاد بود. آزمون‌ها برایم وسیله‌ای شد تا به هدفم برسم. از همین موفقیت، برای قبولی در کنکور هم استفاده کردم و از همان دوره‌ی متوسطه‌ی اول تصمیم گرفتم در دانشگاه صنعتی‌شریف قبول شوم. از دهم چون برای کنکور جدی شدم، دوباره در آزمون‌ها شرکت کردم.
پدر و مادرت چه سهمی در موفقیت تو دارند؟
من شخصیت مستقلی دارم و منتظر نبودم که به من بگویند درس بخوانم. پیگیر کارهایم بودند و هروقت نگران وضعیتم می‌شدند، به آن‌ها توضیح می‌دادم که چه برنامه‌ای دارم تا نگرانی‌شان برطرف شود.
نظرت درباره‌ی برنامه‌ی راهبردی چیست؟
همیشه خودم را به برنامه می‌رساندم. حتی گاهی جلوتر از برنامه بودم. در برنامه‌ی راهبردی دوره‌کردن مباحث به‌اندازه است و این تکرارهای به‌موقع به یادگیری کمک می‌کند.
از سایت کانون چقدر استفاده می‌کردی؟
برای گرفتن کارنامه‌ی روز جمعه به صفحه‌شخصی‌ام در سایت کانون مراجعه می‌کردم.
به‌نظرت شرکت در آزمون‌ها از دوره‌ی دبستان چه تأثیری در موفقیت دانش‌آموزان دارد؟
آزمون‌‌دادن در کنار درس‌های مدرسه به بچه‌ها کمک می‌کند تا آزمون‌های اصلی برایشان شبیه‌سازی شود و در آزمون‌هایی مثل تیزهوشان بی‌تجربه نباشند. وقتی در طول سال، بارها در آزمون شرکت می‌کنند، مهارت‌های زیادی را یاد می‌گیرند و در آزمون‌های اصلی هم نتیجه‌ی بهتری می‌گیرند.
در دبستان چه تصمیمی گرفتی که به رشد تو منجر شد؟
برای آمادگی در آزمون تیزهوشان تمرین تست کردم.
اگر دانش‌آموز بودی و به‌دلیل شیوع کرونا، مدرسه‌تان تعطیل می‌شد، چه می‌کردی؟
به‌نظرم کار نشد ندارد. به‌گفته‌ی استیون هاوکینگز هوش به‌معنی سرعت تطابق با محیط است. من سریع خودم را با هر وضعیتی سازگار می‌کنم. می‌دانستم اگر کسب تراز 7000 در وضعیت عادی سخت است، در زمان تعطیل‌بودن مدارس سخت‌تر است. پس بیشتر تلاش می‌کردم.
در کودکی اهل مطالعه بودی؟
بله. کتاب‌های مربوط به سن‌وسالم را می‌خواندم.
در تابستان هم درس می‌خواندی؟
ریاضی و علوم را می‌خواندم.
چگونه پیش‌خوانی می‌کردی؟
به کلاس می‌رفتم و در این کلاس‌ها درس‌های سال قبل را مرور می‌کردم و برای درس‌های سال بعد پیش‌خوانی می‌کردم.