سختکوشی روحِ واحد در جسم همهی موفقیتهاست. چندین و چند نقل قول از بزرگان عرصههای علمی در مورد سختکوشی شنیده و خواندهایم؛ اما چرا سختکوشی تا این اندازه مهم است؟ جادوی حیرتانگیز سختکوشی چیست؟
سختکوشی به دلیل تعهد و علاقهای که به فعالیتِ در حال انجام به وجود میآورد عنصر حیاتیِ موفقیتهای ماست. بدون سختکوشی باید دنیای شیمی آلی را بدون کربن تصور کنیم.
همهی فعالیتهای ما گروههای مختلفی از مخاطبان را در بر میگیرد. از گریههای یک نوزاد که والدین را به پیگیری خواستهی خود فرامیخواند تا کتابهای پرفروش و فیلمهای پرطرفدار در سطح جهانی؛ اما لزوماً مخاطبان ما از نظر میزان اثرگذاری بر نوع شکلگیری فعالیت، در جایگاه مساوی قرار ندارند. به بیان دیگر، تعدادی از این مخاطبان علاوه بر ایفای نقش دریافتکننده، بازخورددهنده نیز هستند. ما به این گروه از مخاطبانِ تأثیرگذار، ناظرِ بیرونی میگوییم.
پیگیری سختکوشانهی فعالیتها، اگر صرفاً به نگاه فردی به مسائل محدود شود، هنر سختکوشانهی ما را هم به مقیاس تکبعدی و فردی خواهد کشاند. در این مقیاس است که بازخوردگیری ما از مسائل کیفیت جامع خود را از دست خواهد داد. همهی ما برای پیشرفت، حتی در کارهایی که آنها را در نهایتِ سختکوشی انجام میدهیم، نیازمند دریافت راهنماییهای تعدادی از مخاطبان خاص هستیم که نقش ارائهی بازخورد دارند.
مربیهای شما در جمعهای خانوادگی، دوستانه، تحصیلی، کاری و... نوعی اثرگذاری متقابل بر اجرای فعالیتهای شما دارند که با کنار گذاشتن گروهی از نظرات منفی و ناامیدکننده، به بخشی از آموزشهای ناب و مؤثر میرسیم که از جنس پیشرفت هستند. این راهنماییها با توجه به اینکه مبتنی بر برآیند نظارت جامع و بیرون از سطحِ فردی انجام فعالیت هستند، بهخوبی میتوانند در دست یافتن به توان بالا در مسیر رسیدن به اهداف، مؤثر باشند. گاهی همهی نیازهای ما در جادهی سختکوشی فردی نیست. باید ناظرانی در بیرون از فعالیتهای ما وجود داشته باشند که میزان سختکوشی ما با ریتمِ منظم موفقیت، هماهنگ شود؛ حتی اگر این ناظرها صرفاً نقش الهامبخش برای ما داشته باشند.
منبع:wwwbusinesstips.ph