سخت‌کوشی روحِ واحد در جسم همه‌ی موفقیت‌هاست. چندین و چند نقل قول از بزرگان عرصه‌های علمی در مورد سخت‌کوشی شنیده و خوانده‌ایم؛ اما چرا سخت‌کوشی تا این اندازه مهم است؟ جادوی حیرت‌انگیز سخت‌کوشی چیست؟
سخت‌کوشی به دلیل تعهد و علاقه‌‌ای که به فعالیتِ در حال انجام به وجود می‌آورد عنصر حیاتیِ موفقیت‌های ماست. بدون سخت‌کوشی باید دنیای شیمی آلی را بدون کربن تصور کنیم.
یکی از مهم‌ترین جلوه‌های نمایش جذابیت‌های بی‌پایان سخت‌کوشی، موفقیت در مقیاس فعالیت‌های گروهی است. برایند نیرو و توان چند عضو سخت‌کوش در یک تیم، موفقیت بزرگی را می‌سازد که در هر جزء آن ردپای موفقیت‌های فردی پیداست. درست مثل برهم‌نِهی امواج یا یک تیم قوی که پس از چند بازیِ موفق فاتح یک تورنمنت می‌شود یا مثل اجزای سالم یک سیستم مکانیکی که با موفقیت هدف اولیه را به سرانجام می‌رسانند و باز به ابتدا بازمی‌گردند. سخت‌کوشی با قرار گرفتن در مدار گروهی، بزرگ‌تر و جذاب‌تر می‌شود.
به آموزش که بازگردیم، کلاس درس را یکی از اولین مکان‌هایی خواهیم یافت که فرصتِ تلاش و سخت‌کوشی برای هدفی بزرگ و سرنوشت‌ساز را در برابر همه‌ی دانش‌آموزان قرار می‌دهد. این محیطِ پویا سطح کیفیت فردی را در انجام کارهای آموزشی مشخص می‌کند و می‌توانیم با استفاده از همین بسترِ پویا برای ارتقای آن تلاش کنیم. البته این همه‌ی ویژگی‌های مثبت تلاش سخت‌کوشانه‌ی آموزشی نیست؛ کلاس درس، فرصت تعامل با همسالانِ همفکر است؛ همان شرایطی که مقدمه‌ی تشکیل دادن گروه‌های فعال را فراهم می‌کند و می‌توان با تکیه بر ویژگی‌های کار گروهیِ سخت‌کوشانه منتظر دست‌یابی به نتایج درخشان آن باشیم.
سخت‌کوشیِ فردی هر دانش‌آموز می‌تواند در گروه‌ها به کار گرفته شود تا لذت دست‌یابی به موفقیت‌های گروهی از همان سال‌های ابتدایی آموزش برای دانش‌آموز نهادینه شود. این بار در چرخه‌ی معکوس، تأثیر کارِ گروهی سخت‌کوشانه در ارتقای کیفیت فردی هر دانش‌آموز روشن خواهد شد. دانش‌آموزی که در تعامل با دوستانش تحقیق و حل مسئله را برای پاسخ دادن به یک سؤال آموخته است، در تلاش‌های فردی نیز همین الگوی موفق را با سخت‌کوشی در پیش خواهد گرفت یا برای رسیدن به هدفی که خود ترسیم کرده، سطح تلاش فردی خود را به سطح گروهی آن نزدیک خواهد کرد. این رشد دادن استقامت است.
سخت‌کوشی گروهی، دانش‌آموز را به این باور می‌رساند که «اگر من در گروه موفق هستم، می‌توانم به‌تنهایی هم قوی و موفق باشم و به گروه خودم بهتر کمک کنم. می‌توانم هدف شخصی‌ام را بزرگ‌تر کنم و باز هم برای آن بیش‌تر از همیشه تلاش کنم.»
دانش‌آموزان همیشه به معلمان و والدین نیاز دارند تا با مشخص کردن مسیر، تعیین اهداف واقع‌بینانه و زنده نگه داشتن روحیه‌ی سخت‌کوشی در مسیر تلاش برای پیشرفت‌های فردی و گروهی قرار داشته باشند. این پیشرفت‌ها به طرز حیرت‌انگیزی هم‌پوشانی دارند. از فرد به گروه و بالعکس منتقل می‌شوند. سخت‌کوشیِ گروهی زیربنایی جز سخت‌کوشی فردی ندارد.
منبع: www.teacher.net