نمی‌توان از موفقیت رتبه‌های یک‌رقمی گفت، اما به نقش مؤثر اولیای آن‌ها اشاره نکرد. بدون شک، نقش پدرها و مادرهای رتبه‌های یک‌رقمی فقط تهیه‌ی امکانات و ایجاد آرامش در خانه نیست و می‌توان گفت بهترین مشاوران آن‌ها، پدر و مادرشان بوده‌اند. در این گزارش، رتبه‌های یک‌رقمی سال 98 از نقش اولیای خود می‌گویند.
شهریار رجائی فیروزآبادی، رتبه‌ی 3 زبان کشور از تهران
پدر و مادرم به من روحیه می‌دادند و راهنمایی‌ام می‌کردند. در طرح‌ریزی برنامه‌هایم کمکم می‌کردند. مثلاً می‌گفتند کدام درس‌ها مهم‌تر است یا روی چه درس‌هایی تمرکز کنم. خواهرم در پیداکردن روش مطالعه کمکم می‌کرد (شهریار 1 سال دانش‌آموز کانون بود و در 12 آزمون برنامه‌ای کانون شرکت کرد).
ابوالفضل سهیلی‌پور، رتبه‌ی 7 انسانی از یزد
کمک اصلی‌شان از لحاظ تحصیلی بود. من را آزاد گذاشتند تا هر رشته‌ای را که دوست دارم، انتخاب کنم. از این بابت، از پدر و مادرم خیلی تشکر می‌کنم. در سال‌های آخر هم با اینکه خیلی پیگیر بودند و رسیدگی می‌کردند، معمولاً غیرمستقیم بود تا به من فشار زیادی نیاورند (ابوالفضل 2 سال دانش‌آموز کانون بود و در 19 آزمون برنامه‌ای کانون شرکت کرد).
محمدحسین امین‌الرعایا، رتبه‌ی 5 تجربی از یزد
همیشه برای افزایش ساعت مطالعه و بیشتر درس‌خواندن، تشویقم می‌کردند و به من روحیه می‌دادند. به‌عبارتی، پدر و مادرم محرک خوبی برای درس‌خواندنم بودند (محمدحسین 5 سال دانش‌آموز کانون بود و در 53 آزمون برنامه‌ای کانون شرکت کرد).
