نمی‌توان از موفقیت رتبه‌های یک‌رقمی گفت، اما به نقش مؤثر اولیای آن‌ها اشاره نکرد. بدون شک، نقش پدرها و مادرهای رتبه‌های یک‌رقمی فقط تهیه‌ی امکانات و ایجاد آرامش در خانه نیست و می‌توان گفت بهترین مشاوران آن‌ها، پدر و مادرشان بوده‌اند. در این گزارش، رتبه‌های یک‌رقمی سال 98 از نقش اولیای خود می‌گویند.
حسین گله‌داری، رتبه‌ی 8 تجربی از کرمان
از نظر تحصیلی، بیشتر به خودم متکی بودم؛ ولی از نظر مدیریت فضای منزل و فراهم‌کردن منابع آموزشی، پدر و مادرم خیلی کمکم می‌کردند. البته اینکه متکی به خودم بودم، در مسائل جزئی بود؛ ولی در موارد کلی، حتماً پیگیری و رسیدگی می‌کردند. مثلاً کارنامه‌هایم را همیشه بررسی می‌کردند (حسین 3 سال دانش‌آموز کانون بود و در 45 آزمون برنامه‌ای کانون شرکت کرد).
شایان محمدی کوبیجاری، رتبه‌ی 8 ریاضی از رشت
پدر و مادرم هیچ‌وقت در هیچ زمینه‌ای به من فشار نیاوردند؛ ولی همیشه نکاتی را که به نظرشان می‌آمد، گوشزد می‌کردند. حتی اگر نمره‌ام کم بود، سرزنشم نمی‌کردند و در عوض، راهنمایی‌ام می‌کردند تا مشکلم حل شود. درباره‌ی چالش‌ها با هم گفت‌وگو می‌کردیم و آن‌ها راه‌حل‌ها را به من می‌گفتند و من هم خودم منطقی‌ترین راه‌حل را انتخاب می‌کردم و با هم تصمیم‌گیری می‌کردیم. در کل، می‌توان گفت در سال‌های آخر، فضای خانه را مدیریت کردند و رفت‌وآمدها کمتر شد و تمام تلاش خود را کردند تا من نتیجه‌ی خوبی بگیرم. سال‌های قبل هم که در المپیاد شرکت کرده بودم، همین‌گونه همراهی‌ام کردند (شایان 2 سال دانش‌آموز کانون بود و در 33 آزمون برنامه‌ای کانون شرکت کرد).
