خود-تنظیمی یعنی بتوانیم ذهن و هیجان‌مان را مدیریت کنیم.
یکی از فایده‌های گفت‌وگوی پدر و مادر، قصه گفتن و صحبت کردن با بچه‌ها در دوران کودکی، این است که دامنه‌ی واژگان بچه‌ها بالا می‌رود، با مفاهیم بیشتری آشنا می‌شوند، استدلال کردن‌شان بهتر می‌شود و در نهایت فکر کردن را یاد می‌گیرند.
دانش‌آموزی که بهتر بتواند مسائل را تجزیه و تحلیل و حلاجی کند، نقاط قوت و ضعف خود را در آینده بهتر تشخیص می‌دهد. چنین شخصی به فراشناخت بهتری دست پیدا می‌کند و فراشناخت کلید موفقیت است و در نهایت به مهارت خود-تنظیمیِ بهتر و موثرتری دست می‌یابد.
مشکلی که بعضی از دانش آموزان در دوران کنکور با آن مواجه می‌شوند، عدم توانایی شناخت نقاط قوت و ضعف است. اصولا بسیاری از دانش‌آموزان، نمی‌دانند چگونه باید رشته‌ی افکار منجر به فراشناخت را بیابند. ریشه‌های این توانایی و مهارت، در دوران کودکی باید ساخته شود.