این روزها دغدغه‌ی جدید بعضی از اولیا بازی‌های کامپیوتری و زمان زیادی است که دانش‌آموزان برای این بازی‌ها صرف می‌کنند. آیا واقعا باید بازی کردن را به طور کلی کنار گذاشت؟ پس شور کودکی و نوجوانی و نیاز به بازی کردن چه می‌شود؟
خانواده‌ها نیز قطعا موافق نادیده گرفتن این نیاز نیستند، درواقع آن‌ها به دنبال برقراری تعادلی بین بازی کردن و زمانی که به درس خواندن اختصاص می‌دهید هستند. اگر این تعادل برقرار شود قطعا با علاقه و تمرکز بیش‌تری به درس خواندن می‌پردازید. اما این تعادل چگونه برقرار خواهد شد؟ برای این کار بهترین روش اولویت‌بندی در بازه‌ی زمانی مورد نظر است. برای مثال در بازه‌ی زمانی فعلی اولویت اول درس خواندن است. اما این به آن معنا نیست ک اصلا بازی نکنید و به فکر علایقِ خود نباشید.
روشِ برقراری این تعادل در طول سال تحصیلی این است که اول درس بخوانیم و بعد بازی کنیم. یعنی برای برنامه‌ریزی در طول روز ابتدا واحدهای زمانی خود را با درس خواندن و تمرین‌ها و تست‌های مورد نظر پر کنیم و سپس برای بازی مورد علاقه‌ی خود وقت بگذاریم. آن‌گاه خواهید دید که چگونه در مدرسه و آزمون‌ها به موفقیت خواهید رسید.
پس از این لحظه به بعد با قانونِ اول درس، بعد بازی پیش خواهیم رفت تا پیروزی را از آن خود کنیم.