پدر و مادرهایی که کودک مبتلا به اوتیسم (درخودماندگی) دارند می‌توانند اقدامات بسیاری برای غلبه بر چالش‌ها انجام دهند؛ اما پیش از آن باید اطمینان حاصل کرد که خود والدین نیز حمایت کافی دارند. برای نگهداری از یک کودک مبتلا به اوتیسم مراقبت از خود (والدین) کاری خودخواهانه نیست، بلکه کاملاً ضروری است. تقویت بنیه‌ی روحی و عاطفی، شما را قادر می‌سازد تا نیازهای کودک مبتلا به اوتیسم خود را تأمین کنید.
انتظار نشانه‌های بیشتر بیماری را نکشید
شروع سریع درمان بهترین کاری است که والدین کودک اوتیستیک یا کودکی که به تأخیر تکاملی مبتلاست می‌توانند انجام دهند. به محض این‌که حدس زدید اوضاع خوب پیش نمی‌رود کمک بخواهید. منتظر نشانه‌ها و علائم بیشتر نباشید و درمان را به تأخیر نیندازید یا منتظر از بین رفتن بیماری ننشینید. هر چه زودتر اقدام کنید. احتمال پیروزی درمان بالاتر خواهد رفت. انجام مداخلات اولیه از مؤثرترین راه‌ها برای تسریع روند تکاملی طفل و کاهش نشانه‌های اوتیسم است.
والدین کودکان اوتیسم نباید کمالگرا باشند. زمانی که نیازهای کودکان به‌سرعت برآورده نشود، این کودکان مهارت‌های مقابله‌ای خود را گسترش می‌دهند و تحمل آن‌ها افزایش می‌یابد.
والدین تنها کسانی نیستند که می‌توانند مراقبت از این کودکان را به عهده بگیرند. این کودکان می‌توانند سازگاری با مراقبان دیگر را یاد بگیرند.
درباره‌ی اوتیسم اطلاعات کسب کنید. هر چه بیشتر بدانید بهتر می‌توانید برای کودک خود تصمیم‌گیری داشته باشید.
در مراقبت از فرزند خود مهارت کسب کنید. بدانید چه چیزهایی برای کودکتان بد و چه چیزهایی خوب است و او از چه چیزهایی استقبال می‌کند. عوامل ایجاد استرس را بشناسید و یاد بگیرید چگونه او را شاد کنید.
والدین کودک اوتیستیک باید:
* با برنامه‌ی درمانی هماهنگ باشند.
* از برنامه‌ی درمانی پیروی کنند.
* به رفتار‌های خوب پاداش دهند.
* منزل را به محیطی امن تبدیل کنند.