به گزارش ایسنا و به نقل از science daily، دوندگانی که مسیر طولانی‌تر را می‌دوند نسبت به کسانی که مسیر کوتاه‌تری را می‌دوند تغییرات عصبی – عضلانی مفیدتری را تجربه می‌کنند.
نتایج این مطالعات در مجله فیزیولوژی کاربردی منتشر شده است.
در این مطالعات دو گروه دونده مورد بررسی قرار گرفتند. گروه اول کمتر از ۹ مایل در هفته می‌دویدند و گروه دوم بیش از ۲۷ مایل در هفته می‌دویدند. همه این دوندگان حداقل ۶ ماه این دویدن را به صورت مرتب تجربه کردند. محققان فعالیت عضلات ران و حرکات زانو را مورد بررسی قرار دادند.
آن‌ها دریافتند با توجه به اهمیت زانو در دویدن، امیدوارم بودیم که اندازه‌گیری سفتی این مفصل و فعالیت عضلات زانو بتواند تاثیر میزان دویدن بر تغییرات عصبی – عضلانی را مشخص کند. این اولین‌بار بود که چنین مطالعاتی انجام می‌شود.
بررسی‌ها نشان داده است که دویدن طولانی‌تر باعث می‌شود در عضلات و تاندون‌ها تغییراتی ایجاد شود که باعث کاهش مصرف انرژی در دوندگان می‌شود و در نهایت باعث می‌شود که سرعت دونده افزایش یابد.