قلعه‌ی هزارپیچ مورچه ها

دنیای ما: قلعه‌ی هزارپیچ

خانه‌های تپه‌ای

مورچه‌ها به سه دسته‌ی نر، ملکه‌ی ماده و کارگر تقسیم می‌شوند. آن‌ها استاد ساختن خانه‌های تپه‌ای هستند. ارتفاع این خانه‌ها گاهی تا یک متر و عمق سی تا چهل سانت می‌رسد. مورچه‌ها باهم کار می‌کنند، غذا جمع می‌کنند و به شکل گروهی زندگی می‌کنند. خانه‌شان را هم باهم می‌سازند. راستی آن‌ها خانه‌شان را هیچ‌وقت گم نمی‌کنند. شاخک‌های آن‌ها مثل یک رادار قوی به پیدا کردن راه به آن‌ها کمک می‌کند.

آنتن‌های قوی

مورچه‌ها بینی ندارند، اما حس بویایی قوی‌ای دارند! عجیب است نه! مورچه‌ها به وسیله‌ی شاخک‌های روی سرشان همه‌چیز را حس می‌کنند. پس اگر یک موقع کمی از غذایتان روی زمین ریخت شاخک‌های مورچه‌ها سریع غذا را ردیابی می‌کنند و دورش جمع می‌شوند. این شاخک‌ها گیرنده‌ی خیلی قوی هم هستند. پس اگر با یک شی‌ء فلزی مثل قاشق صدا تولید کنید آن‌ها پا به فرار می‌گذارند و دیگر لازم به سم‌پاشی نیست!

صحبت مورچه‌ای

مورچه‌ها وقتی به هم‌ می‌رسند شاخک‌هایشان را به‌هم می‌زنند. این یعنی دارند باهم صحبت می‌کنند و به‌هم می‌گویند کجا بودند، غذا کجاست و کی به دنبال غذا می‌روند. البته شاید هم باهم دعوا می‌کنند که این بیش‌تر بین مورچه‌های بزرگ‌تر که احساس برتری به بقیه دارند رواج دارد.

قهرمان کوچک

مورچه‌ها برخلاف جثه‌ی کوچک و ظریفشان بسیار قوی و نیرومند هستند. آن‌ها می‌توانند وزنی معادل 10 تا 15 برابر جثه‌ی خودشان را حمل کنند و از آن‌جایی که بین مورچه‌ها همکاری حرف اول را می‌زند اگر به بار بیش‌تر از این مقدار برخورد کنند با شاخک‌هایشان همدیگر را برای کمک خبر می‌کنند. شاخک‌های مورچه‌ها در زندگی آن‌ها نقش مهمی دارد. پس اگر مورچه‌ای را دیدیم مراقب شاخک‌هایشان باشیم.

منبع: همشهری بچه‌ها