چگونه از ناخن جويدن کودکمان جلوگيري کنيم؟
ناخن جويدن، بيش‌تر نشانه‌ي تهاجم خفته و اضطراب دروني کودک مي‌باشد. اين حالت در بچّه‌هاي بزرگ‌تر شايع‌تر است. کودک از اين طريق، حالت تهاجمي خود را کنترل مي‌کند و بر اضطراب‌ها چيره مي‌شود و توجّهش را از دنياي خارج قطع مي‌کند و به درون خويش برمي‌گرداند.
چه کودکاني به ناخن جويدن مبتلا مي‌شوند؟
معمولاً کودکان مضطرب، به ناخن جويدن مبتلا مي‌شوند که گاهي تا مجروح کردن انگشتان نيز پيش مي‌رود؛ زيرا ناخن جويدن در کودکانِ منقلب و هراسان، تسکين ايجاد مي‌کند و باعث آرامش‌شان مي‌شود.
اين بچّه‌ها به محض رها کردن اين کار، دچار اضطراب مي‌شوند و دوباره شروع به ناخن جويدن مي‌کنند.
عواملي که باعث ناخن جويدن در کودک مي‌شود، عبارتند از:
1- فشار محيط بر کودک: کودکي که تحت انضباط شديد قرار گيرد، وقتي نمي‌تواند بر موانع پيروز شود، به خود فشار مي‌آورد و اين فشار باعث اضطراب مي‌شود و در نتيجه براي رهايي از اضطراب، به ناخن جويدن روي مي‌آورد.
2- گاهي ناخن جويدن بر اثر تقليد به‌وجود مي‌آيد. کودک ابتدا تقليد مي‌کند و بعد کم‌کم ناخن جويدن به‌صورت عادت در مي‌آيد.
3- کودکان خجالتي و کم‌رو، اغلب دچار اين عادت ناپسند مي‌شوند.
4- گاهي هنگام دندان در آوردن و التهاب لثه‌ها، اين عادت در کودکان ايجاد مي‌شود.
روش‌هاي جلوگيري
1- در زمان التهاب لثه‌ها، وسيله‌اي در اختيار کودک قرار دهيد تا کودک مجبور نشود براي رفع التهاب، از انگشتانش استفاده کند.
2- در صورتي که عامل محيطي باعث ناخن جويدن شده، بايد تا حدّ امکان سعي کنيد فشار روحي بر کودک وارد نشود و از سخت‌گيري نسبت به کودک بپرهيزيد.
3- بايد نيازهاي طبيعي کودک را بشناسيد و کاري نکنيد که جلو اين نيازها گرفته شود؛ نيازهايي مانند بازي کردن، خراب کردن وسايل و پريدن. کودک نمي‌تواند براي مدّتي طولاني، بدون حرکت و آرام بنشيند. برقراري نظم و انضباط شديد، براي کودک فشار روحي ايجاد مي‌کند.
4- در درس خواندن، از او توقّع بيش از حد نداشته باشيد.
5 - هرگز او را به‌خاطر ناخن جويدن، مورد تمسخر قرار ندهيد.
6- دائماً به او تذکّر ندهيد و ايراد نگيريد.
7- او را با اشياء مورد علاقه‌اش سرگرم کنيد.
8- سعي کنيد وقت بيش‌تري به او اختصاص دهيد تا تنها نماند.
9- او را در فعّاليّت‌هاي مختلف شرکت دهيد.