مروری بر خصوصیات فرمال فیلمهای امپرسیونیستی:
پیش فرض های نظریه پردازان امپرسیونیست، تأثیر قابل ملاحظه ای بر سبک و ساختار روایی فیلم های آن ها داشت. در این فیلم ها کارکرد تکنیک، غالباً انتقال ذهنیت شخصیت ها بود.
این ذهنیت، شامل تصویرهای روانی مانند خیال ها، رؤیاها و خاطره ها، نماهای نقطه نظر اپتیکی و دریافت رویدادها از سوی شخصیت ها بدون استفاده از نماهای نقطه نظر است.
هر چند، در کشورهای دیگر نیز، فیلم ها از تمهیداتی مانند سوپرایمپوز [در هم آمیزی تصویرها] و فلاش بک [ارجاع به گذشته] برای نشان دادن افکار و احساسات شخصیت ها بهره می گرفتند، اما امپرسیونیست ها در این جهت، پیشرو بودند.
امپرسیونیست ها به ارتقاء «فوتوژنی»* فیلم هایشان علاقه مند بودند. به این سبب و به سبب علاقۀ آن ها به دنیای ذهنی شخصیت ها، بسیاری از نوآوری های امپرسیونیست ها در زمینه ی کار با دوربین است.
آشکارتر از همه، این که فیلم های امپرسیونیستی غالباً دارای جلوه های نوری (اپتیکی) ویژه ای هستند که بر ظاهر تصویر مؤثرند.
چون امپرسیونیست ها بیشتر به اثرات کار دوربین و تدوین بر موضوعی که از آن فیلمبرداری می کردند علاقه داشتند، بخش اندکی از ممیزه ی این مکتب در حوزه ی میزانسن جای می گیرد. با وجود این، درباره ی این وجه از سبک امپرسیونیست ها هم می توان به تعمیم هایی دست زد . شاید، مهم ترین نقطه ای که باید مورد توجه قرار داد، این باشد که آن ها علاقه مند بودند اشیاء را چنان نورپردازی کنند که فوتوژنی آن ها حتی الامکان افزایش یابد.
نویسنده: مینا دامغانیان
برای مشاهده ی مطلب به صورت کامل، فایل ضمیمه را دانلود کنید.
